Freya

Freya
Geadopteerd februari 2009
Overleden februari 2012

Een laatste knuffel, een laatste groet
Weten dat je afscheid nemen moet

Rust zacht en ren vrij
In mijn hart blijf je altijd bij mij

Vaarwel Freya, wat zullen wij je missen
Betty, Fred en de Djimba beestjes

Over Freya kan ik een boek schrijven.

Ik verwachtte in februari 2009 een wat dikkige podenco, met een zachtaardig karakter, goed met katten en iedereen.
Wat arriveerde was een broodmagere podenco, met een enorme jachtdrift, suikerziekte en moordneigingen naar de katten toe. Ze had een open wond op haar pootje en een litteken rondom haar hals (van een ingegroeide halsband).

Freya bleek niet goed te reageren op de insuline, haar waardes bleven veel te hoog en ze bleef afvallen. We hebben alles geprobeerd, en ze heeft allerlei testen en onderzoeken gehad van Auxerre tot aan Dijon maar op een gegeven moment zei onze dierenarts "ik weet het ook niet meer".

Op het veld buiten had ze maar 1 doel: ontsnappen en binnen had ze maar 1 ander doel: de katten killen.

Het was om wanhopig van te worden en we overwogen om haar te herplaatsen want zowel voor de katten als voor haar was het geen leven.

In mei wist Frey haar 1e doel te halen, ze ontsnapte uit de tuin, toen we er na een uur achterkwamen was ze al spoorloos. Drie dagen hebben we gezocht en gezocht, gehuild en geroepen. En het wonder gebeurde: Freya werd gevonden.
Ze is toen veranderd, behalve dat ze blind werd, werd ze rustiger, aanhankelijker en kennelijk had ze besloten om zich over te geven.

Freya krijgt insuline twee maal per dag en speciaal voer.

Inmiddels heeft ze een baarmoeder ontsteking gehad (geopereerd eraan), een ontsteking aan haar staart waarbij ze alle haren uittrok, zware diarree waarbij we dachten haar kwijt te raken, ze is extreem mager geweest, waarbij we wederom dachten haar kwijt te raken maar sinds ongeveer september 2011 krijgt ze nieuw voer Almo Nature (brok en blik) en het ongelooflijke gebeurt... ze komt een beetje aan, ze krijgt normale ontlasting en zelfs wat dikkere vacht.Helaas is geestelijk wel achteruit aan het gaan. Haar gehoor is slecht, ze is natuurlijk blind en haar neus zit altijd dicht, het is moeilijk voor haar om zich te orienteren.

Peter / Meter van Freya:
Jeannette Cadee Pleegmama van Freya, zij heeft gezorgd dat Freya bij Dj-Imba kwam in februari 2009
Erna van der Ploeg
Hinke Vlasma - Trimsalon Doks
Yannick van de GinsteFam.
D. van Nugteren www.vogelrijkmeerhoven.nl
Mandy van de Berg
Paula Hoeben
Annie van Riet
Wendy van Aken
Cindy Pellenkoft
Marike Holzhuizer
Tina ter Wiel
Hanneke Mol
Ria Rogge
Nicole van Weert

Freya februari 2012

Eind december : Frey ontdekt de kipjes

December 2011

Freya en Moira begin oktober 2011

Freya september 2011

28 juli 2011

8/1 Freya is beroemd, ze staat in het de Stad Amersfoort.

18/7 Frey haar ontstoken staart

Freya Juli 2011

Gisteren na terugkomst van boodschappen lag het hele bed onder de plukken haar en Frey haar staart was voor 15 cm kaalgeplukt (vanaf het puntje), het is dik en rood. Ik heb het gelijk met anti septische creme ingesmeerd en ingetapet. Ze zit er verder gek genoeg niet aan. Dit is weer een van Frey's raadsels.

Verder doet het meisje het goed, getuige haar strooptoch op de laatste frambozen

Freya 05-06-2011

Met oude Hera samen

Freya eind april 2011, herstellen van operatie

Freya 11-4-2011

Freya op Facebook

6/2 Freya...

We wisten dat de dag zou komen, dat we de beslissing moesten gaan nemen, de beslissing waar iedereen moeite mee heeft.

Na drie jaar bij ons te zijn geweest, drie jaren waarin ze geknokt heeft, waarin we samen geknokt hebben, is Freya nu aan haar laatste dagen begonnen.

Net nu haar lichaam het beter doet, ze komt aan, haar vacht wordt voller en dikker, geeft haar kopje het op. Ze kan nauwelijks meer zelfstandig staan, en heeft continu kleine 'ticjes' die haar uit balans brengen. Ze staat boven de waterbak (we moeten haar vasthouden) en pas na 1 minuut realiseert ze dat ze wil drinken en waar het water is. Ze weet het gewoon niet meer, waar ze is, wat ze wil en wat ze kan.
Ze drinkt eigenlijk nauwelijks meer en komt alleen buiten wanneer ik haar neerzet, ze doet dan een plasje of poepje en ik draag haar weer naar binnen. Ze is langzaam aan het wegglijden en het moment is daar dat we haar haar rust willen en moeten geven.

Onze harten huilen en je wil er ook niet aan maar de keuze is altijd voor haar welzijn en niet voor ons verdriet.

Aanstaande woensdag om kwart voor 10 laten we haar gaan, ze komt dan weer mee naar huis en de volgende dag brengen we haar naar het crematorium.

Vandaag en morgen verwennen we haar nog enorm met liefde, lekker eten en knuffels. We hopen dat jullie woensdag aan haar willen denken.
For Freya a kiss from Freya on my cheeka cup of sun a daisy a thimble full of snow a leaf turned red from frosts first touch this much of god I know. ErnaIk denk van harte aan jullie drie.
Maar, een troost : jullie hebben Freya nog 3 prachtige jaren gegeven. Het diertje heeft dan toch nog wat hemel op aarde en liefde gekend dankzij jullie.
Ze zal jullie daarvoor zeker heel dankbaar zijn en ik ook. En ook zij zal jullie opwachten aan de regenboogbrug op het moment dat jullie elkaar weer zullen tegenkomen na dit aardse leven. Het is toch zo een fijn gevoel wetende dat er zoveel vriendjes ginder op jullie zullen wachten…
Moed ! Geef haar wat extra knuffels van mij. Ik ben van harte en in gedachte met jullie drie.
Veel liefs,
YannickLIEVE LIEVE FREYA,
HET LEVEN IS NET ALS SNEEUW,
JE KAN HET NIET BEWAREN!
TROOST IS DAT JIJ ER WAS,
DAGEN , MAANDEN , JAREN !!!!!Marike

Updates

9 januari 2012: Vanmorgen moest ik onverwacht met Nell naar de dierenarts, door een ervaring met een van de andere honden had ze opeens een gaatje in haar zij wat iets te groot was om te laten. Ik heb gelijk Freya meegenomen, ik wilde met haar morgen gaan want zij heeft al dagen last van een verstopte neus die haar vooral 's nachts veel last geeft. Ze ligt dan echt te snakken naar adem. Ze blijkt een ontsteking in haar neus te hebben, arm meisje ze heeft ook altijd wat. Omdat haar achterpootjes de laatste dagen ook erg zwak waren (vanmorgen zakte ze met plassen door haar pootjes) heeft ze een injectie gehad daarvoor. Dus met een pakket medicijnen en een groggy Nell weer huiswaarts gekeerd. Vanmorgen wilde Freya ook niet eten en ze was ook heel erg afwezig, we weten dat er een dag komt dat haar ijzersterke gestel het niet meer gaat redden maar ze heeft ons ook al vaker verbaasd doen staan door uit een diep dal weer overeind te krabbelen. Zolang ze nog interesse heeft om Fred op te zoeken als hij zit te ontbijten of lunchen (en ze natuurlijk altijd iets krijgt) en dan enorm bij hem gaat staan slijmen, heeft ze ook nog genoeg levenslust denken wij.

23 december 2011: Het is ongelooflijk hoe goed Freya het nu doet (en dan wordt je ook gelijk bang “hoe lang gaat het nog duren”), ze is aangekomen, haar vacht begint te groeien, haar ontlasting is goed. Geestelijk is ze toch minder, ze vertrouwt volledig op ons om haar te helpen hoewel ze er ook wel een beetje gebruik (misbruik) van maakt als ze extra aandacht wil.

1 november 2011: Freya: ons medisch mirakel is redelijk stabiel, ze komt niet meer aan, maar wordt ook niet magerder, haar ontlasting is behoorlijk vast. Alleen is ze geestelijk wel vaak van het padje af. Ze vraagt continu om steun als ze iets wil en vooral ook ’s avonds wil ze bij je liggen op de bank. Overdag slaapt ze lekker op bed of op een zacht mandje. Maar ze is er nog altijd bij en wie had dat verwacht. Frey krijgt 2x daags insuline en zit op hetzelfde dieet als Chico. Als diabeet mag ze dit voer hebben omdat er nauwelijks koolhydraten in zitten.

Update 19/9: Freya blijft op en neer gaan, dan weer dagen redelijke ontlasting dan weer zware diarree, voor haar hetzelfde als met Chico, regelmatig infuusje, ben gestopt met medicijnen en ze krijgt ook het zwarte spul. Verder doet ze het goed, ze blijft nu redelijk op gewicht, wat nog altijd te mager is maar niet meer zo mager als ze ooit was. Incidenteel werkt haar neus ineens weer goed (meestal zit die verstopt) en heeft ze in de gaten dat Moeps er is, dan gaat ze 1-2 uur door de kamer lopen zoeken. Frey is de enige hond ter wereld die haar eigen ‘blindegeleide’ mens heeft, zij blaft als ze van de bank wil, als ze op de bank wil, als ze naar buiten wil of als ze geknuffeld wil worden. Ze slaapt elke nacht bij mij op bed.

update 18/7: Vorige week had Frey tijdens het boodschappen doen, haar staart voor een groot deel kaal geplukt tot bloedens toe. Gelijk ingesmeerd met anti septische creme en ingetapet. Zaterdag en zondag heeft ze er niet aan gezeten maar vanmorgen lagen er weer plukken en had ze het laatste stukje staart wat goed was ook kapot gebeten. Gelukkig had ik zaterdag een afspraak gemaakt voor vanmorgen bij de d.a.

Freya heeft een ontsteking in haar staart! Nooit van gehoord maar dat kan dus zomaar gebeuren. Hij heeft haar hele staart kaalgeschoren en dat deed vreselijke pijn, ik moest haar stevig vast houden en ze huilde alles bij elkaar, mijn hart brak. Je weet dat het voor haar eigen bestwil is maar toch. Daarna is het ontsmet en ingespoten (weer ontzettend pijnlijk) en ze heeft een injectie gehad en medicijnen mee.
Het moet aan de lucht drogen evt met klein gaasje erover heen en 1x per dag insmeren met de anti septische creme.

Klein lichtpuntje: ze is 1 kilo aangekomen!!
update 15/6 Met Freya blijven we tobben natuurlijk, maar ze zit nu weer even in een positieve swing, ze lijkt zelfs ietsiepietsie aangekomen te zijn, haar ontlasting is niet al te slecht dus dan zijn we al blij. Ze drinkt ook weer minder.Ze is erg aanhankelijk en wil gewoon veel knuffelen, 's avonds wil ze naast je op de bank (en met haar nog een paar) en als je haar wakker maakt in de ochtend dan gaat ze eerst op haar rug liggen en moet je met haar kroelen. Ze geniet echt hiervan.

7/12 D.a. met Freya, ze heeft al bijna een week last van diarree, ze heeft wel vaker diarree maar dat is dan na 2 dagen met medicatie over. Prikje gehad, medicatie mee. Gelijk maar weer gewogen, ze weegt nog geen 13 kilo en is dus nog altijd veel te mager. Haar ene oogje is ook aan het wegdraaien, wsl komt dit door de suikerziekte. De dierenarts was wederom verbijsterd dat ze er nog altijd is.

24/1 Frey is alweer bijna 2 jaar bij ons, ongelooflijk, ze is weer erg mager en heeft net een periode achter de rug waarin ze vreselijk veel dronk, het gaat bij haar op en neer.

Maart 2011 Freya is al een week ernstig aan de diarree, de medicijnen die ik heb liggen helpen niet dus maar weer ritje naar de dierenarts. Zij krijgt een kuur van 4 medicijnen en ander voer. Na een paar dagen is haar ontlasting weer normaal. Ze moet nu wel op dit voer blijven wat ongelooflijk duur is 7,5 kilo kost ruim 50 euro. Slik.

5/4/2011 Met Frey naar dierenarts, ze heeft afscheiding, drinkt veel en is wat lusteloos. Rontgen gemaakt en allerlei bloedtesten maar eigenlijk niets te vinden. Ze krijgt anti biotica en pijnstillers mee.

11/4/2011
Nadat Freya vannacht weer extreem veel water dronk en vanmorgen vroeg weer begon te vloeien, gelijk om half negen gebeld met de d.a. Ik mocht om half elf komen met haar.

De dierenarts heeft een rontgen gemaakt en daarop was te zien hoe haar baarmoeder gevuld was met pus. Ze moest met spoed geopereerd worden, omdat ik niet wist wat ik kon verwachten ben ik blijven wachten en na 10 minuten werd ik naar boven geroepen, Freya lag open met op haar buik, iets wat er zo uitzag ongeveer: Arme Freya!

Wat bleek: ze was dus niet gesteriliseerd. Toen we haar in februari 2009 kregen, garandeerde de organisatie dat ze gesteriliseerd was. Omdat we geen litteken konden vinden en omdat het gezien haar suikerziekte heel belangrijk zou zijn dat ze geholpen was, ben ik nog naar een specialistische kliniek in Dijon geweest waar ze een echo gemaakt hebben. Hier kwam uit dat ze met 90% zekerheid gesteriliseerd was. Mooi niet dus.

Twee jaar tobben, onderzoeken, andere insuline, ander eten enz enz wat misschien niet nodig geweest was.

In elk geval is alles er nu wel uit, en de da en ik hoop dat ze nu ook wat zal gaan aankomen. Het schijnt dat zo’n ontsteking in een week tijd kan uitgroeien tot het bovenstaande plaatje, daarom was er op de rontgen vorige week ook nog niets te zien. Overigens had ik niet veel langer moeten wachten want dan was ze baarmoeder waarschijnlijk gebarsten en had ze het niet overleefd.

Met onze Freya is er ook wel altijd wat te “beleven”, het leven is nooit saai met haar.

update 26/4
Bij Freya zijn vanmorgen de hechtingen verwijderd, ze bleek een klein abces te hebben ontwikkeld bij een van de hechtingen dus dat moet ik elke dag spoelen en ze moet ook aan de anti biotica. Verder gaat het redelijk met haar, we hopen dat ze nu wat gaat aankomen maar ze is nog erg stilletjes en rustig en slaapt heel veel.

update 23/5Vandaag met Frey naar de dierenarts omdat ze al weer dagen zeer zware diarree heeft en niets schijnt te helpen uit het arsenaal aan diarree medicatie wat ik in huis heb voor de honden en wat ik ook aan voer probeer. (Doordat ze dit de laatste maanden regelmatig heeft, heb ik diverse combinaties van medicatie klaarliggen die de dierenarts heeft voorgeschreven).

Ze moet er ’s nachts soms wel 4 keer uit (en ik dus ook) en dan hoor ik haar buiten kreunen van de kramp. Dat is vreselijk voor haar.

Dr Cordeau zag haar en zei “oe lala” en knikte zorgwekkend. Hij heeft een zwak voor haar en vindt het onbegrijpelijk dat ze er nog is.

Ze heeft een injectie gehad en we hebben 3 verschillende nieuwe medicijnen mee gekregen. Eind van de week moet het beter zijn.

We hebben afgesproken hoe moeilijk ook, dat als deze ronde van medicatie niet helpt en ze nog altijd zo zwaar diarree blijft hebben dat we haar laten gaan. Alleen bij het idee breekt mijn hart, ze is zo speciaal. Maar we tobben ook al zo lang met haar. Ze is er al langer dan we ooit hadden gedacht. Ze weegt nog geen 12 kilo waar ze makkelijk 18-20 kilo zou mogen wegen. Ze heeft nooit goed met haar blindzijn om kunnen gaan. En ze is fysiek en geestelijk wel minder aan het worden, ze staat steeds vaker een beetje buiten voor zich uit te staren en dan moet ik haar mee naar binnen loodsen. Ze slaapt bijna de hele dag, en is vaak gewoon de weg kwijt letterlijk en figuurlijk. Daar waar ze eerst nog een uurtje lekker op het veld liep te snuffelen en te genieten, loopt ze nu wat doelloos rond en blijft vaak staan zonder te weten wat ze wil. Als ik haar dan roep dan komt ze voorzichtig naar mijn stem toe. Binnen moet ik haar op bed leggen of in een mandje want anders blijft ze ook een beetje staan te staren. Ze slaapt nu elke nacht bij mij op bed en ook ’s avonds wil ze graag erbij zijn, naast me op de bank. Er is geen hond die zoveel heeft losgemaakt als Freya.

Maar ja ze heeft ons al vaker verbaasd, dat we dachten dat het het einde was... dus wie weet.

30/5 Update Freya: voor ik naar NL ging was haar diarree over maar vanmorgen helaas weer terug, dus weer aan de medicatie. Ze is wel iets levendiger maar lijkt de weg volledig kwijt. Wat een moeilijke situatie.
3/6 Update Freya: Freya gaat op en neer, gisteren was haar ontlasting redelijk maar vanmorgen weer zware diarree. Dus gaat ze weer terug op de medicijnen. Ze is wel levendiger dan vorige week maar slaapt ook heel erg veel. Als ze wakker wordt, gaat ze staan blaffen en moet ik haar roepen en helpen uit de mand te stappen. Ze staat ook zomaar ineens midden in de keuken te blaffen, ze roept dan duidelijk om aandacht. Het is heel moeilijk om een beslissing te nemen want ze is nog gek op knuffelen en gaat dan met haar kopje tegen je aan duwen. Ze heeft geen pijn, kan nog zelfstandig naar buiten en naar binnen, eet goed maar ja dat ze in haar kopje en lijfje achteruit gaat dat is duidelijk.

9-1-2011 Freya met 'oma' Hera van 18