Penny
Geadopteerd Juni 2012
Overleden Juli 2013 

In juli overleed onverwacht een vriend, Djimba heeft 2 van zijn honden opgevangen. Penny en Sieb. 

Aangezien de hondjes hier niet onbekend waren, ging de integratie geruisloos. 

We zijn blij dat we dit voor onze vriend hebben kunnen doen, we weten zeker dat hij vanuit waar hij nu ook is, glimlachend toe ziet hoe zijn lievelingen in goede handen terecht zijn gekomen.


 

Peters / meters van Penny

Alie Masselink
Wil van Drunick
Irene van Opstal
Marian de Waard

---

Hittegolf augustus 2012

Augustus 2012

Updates

6 augustus 2013: Vanmorgen heeft Penny haar jaarlijkse prikje gehad, leuk was anders vond ze, want ze hoopte dat we iets leuks gingen doen toen de halsband omging. Penny is altijd blij als ze je ziet, ze springt dan vol enthousiasme tegen je op, meestal met zeiknatte pootjes omdat ze dan van buiten komt. Ze ligt heel graag buiten en kan zich daar prima vermaken door van alles naar haar plekje te sjouwen. Vorige week zijn we naar het graf geweest van haar vorige baasje en hebben we een mooi bordje neergezet met een foto van al zijn hondjes. 



15 mei 2013: 
Deze maand een update twee aan twee.
Wat voor band smeden honden als ze samen uit 1 gezin komen. Hoewel Penny en Sieb nooit ergens samen liggen (Sieb ligt immers uitsluitend daar waar Fred is), is er toch een onzichtbare lijn tussen die twee. Hoe je dat ziet, aan de manier waarop ze communiceren met elkaar, soms even een neus uitwisselen, heel subtiel. Sieb vindt alles prima wat Penny doet en andersom terwijl Sieb van de andere honden niets wil weten. Penny is zo enorm vrij geworden, ze rent op je af, springt zowat in je armen en wil maar 1 ding: knuffelen !


8 april 2013: 
Penny bljift ons verrassen, ze wordt steeds aanhankelijker, rent op je af en springt bijna in je armen. Buiten loopt ze vaak gek te springen en te rennen als ze denkt dat niemand het ziet, ze probeert in huis ook wel eens Cleo of Sofie uit te dagen. Hoewel ze grijs wordt over haar hele lijfje, lijkt ze soms nog een jonge hond.


5 maart 2013: 
de wond in haar zij is goed genezen, na een paar dagen waren er enkele hechtingen gesprongen, dus terug naar d.a. Helaas zat het op zo’n rottige plek dat er niets aan te doen was, wat we al vermoedden, het moest dus aan de lucht drogen. Ze leek er zelf weinig last van te hebben. Penny ging met de sneeuw ook dapper naar buiten, ik heb gelukkig een jasje gevonden wat haar heel goed past en ben nu steeds aan het oefenen, ze vindt het echter nog altijd niets, zo’n ding om haar lijf. Elke morgen als ik wakker wordt komt Penny op mij af gerend en springt dan tegen mij op alsof ze mij jaren niet gezien heeft.


8 februari 2013:
Gisteren met Penny naar de dierenarts, tijdens het rennen, hapte Rex (niet uit valsigheid maar gewoon omdat honden naar elkaar happen als ze heel hard langs elkaar rennen) maar ja Penny haar huidje is zo vreselijk dun en hij raakte haar… Gat erin…. En behoorlijk ook.
Meisje dus onder narcose, ruim 20 hechtingen, precies in haar flank, een rotplek. Vlak naast het enorme litteken wat ze al had toen ze uit Spanje kwam.
Het gaat al weer wat beter met haar en ze is zelfs even mee naar het veld geweest. Wilde ze nu maar een jasje of truitje aan maar mevrouw blijft stokstijf staan als je haar probeert iets aan te trekken en weigert nog 1 stap te zetten.

Dierenarts heeft ons gelukkig weer gematst, korting op narcose en operatie totaal 122 euro.

Scruffles was ook mee want die had sinds 1 dag ineens een rare verdikking op zijn plasbuis, niet pijnlijk want ik mag er gewoon aanzitten. Dokter heeft alles getest, buisje in zijn pieleke (blijft een rot gezicht en hemel wat gaat er een eind in) maar niets gevonden. Goed in de gaten houden of hij wel plast en poept en het niet groter wordt. Ventje is 15,5 dus we gaan zeker niet tobben met hem! Hij lijkt er zelf geen last van te hebben in elk geval.

  4 februari 2013: Penny: zo’n zacht en lief hondje, begint steeds meer los te komen, spelen met kussens, speeltjes, en met Cleo (in huis), ademloos zit ik dan te kijken om het tafereel niet te verstoren. Blijft bang voor vreemden en vreemde dingen maar is hier op het eigen terrein, de prinses op de erwt, lekker rennen door het bos en over het veld, s avonds ondeugend lang buiten blijven als ik naar bed wil.

28 november 2012: 
Lieve lieve Penny, zo fijn, zo teer. Zo'n popje. Zo ontzettend aanhankelijk. HOe kan iemand jouw ooit kwaad gedaan hebben. Wat heb je voor pijn geleden als ik naar het enorme litteken op je dij kijk.
Ze is zo dankbaar, springt tegen je op, legt haar pootjes in je nek, wil dat je zegt dat ze veilig is. Dat je altijd voor haar zal zorgen. Dat doen we Penny!
Kan ook enorm hard rennen op het veld en begint meer en meer te spelen met Cleo. Er zijn momenten dat ze echt een blije hond is die geniet van haar leven en dan ineens zie je die blik in haar ogen en weet je dat ze behoefte heeft om je armen om haar heen te voelen.

20/8/2012:  bijnaam sprietje. Zo teer en fijn hondje, nog altijd bang voor Fred al wordt het wel wat minder. Volgt mij wel en springt tegen mij op als ze me ziet. Heel gevoelig maar komt ook steeds meer los, loopt dan ineens met een tennisbal te spelen en rent ongelooflijkhard over het veld, haar puntoortjes recht overeind.

30/7 Aangezien we al een Ninja hebben lopen, hebben we Nina omgedoopt tot Penny, tweede naam Nina. Ze is nog bang voor Fred maar het was bekend dat ze mannen eng vindt. Ze komt naar mij al kwispelend toe en geeft me dan een pootje. Ze komt uit zichzelf naar binnen en kan ongelooflijk hard rennen met haar "zus" Peggy.

Oktober 2012

---