Geadopteerd september 2011
Leeftijd januari 2017 - 10 (?) jaar
|
De mentaliteit van de bewoners in het binnenland van Spanje ten opzichte van dieren is harder dan die aan de Costa’s. Dankzij de enorme inspanningen van een drietal vrouwelijke Spaanse vrijwilligers is het dodingsstation van Cuenca sinds januari dit jaar een “asiel” geworden waar maximaal 120 honden mogen verblijven. Ieder kwartaal krijgen ze controle en wordt het overschot afgemaakt.
Beetje bij beetje leren de goedwillende Spaanse vrijwilligers in het asiel Cuenca hoe ze een asiel moeten runnen, want daar komt heel wat meer bij kijken dan je in de eerste instantie zou denken. In september 2011 komt de inspectie wederom kijken en de vrijwilligers houden hun hart vast! Omdat er bijna geen adopties zijn vanuit de regio is alleen hulp van buitenaf de redding voor deze honden. Omdat het asiel middenin een gebied ligt waar veel gejaagd wordt zijn er heel veel galgo´s en podenco´s. Dit zijn uiteindelijk de honden die ook blijven zitten. Het zijn bijzonder leuke, lieve en zachtaardige honden, maar helaas niet erg bekend als gezinshond. De vrijwilligsters van dit asiel hebben allemaal een gewone baan, al hun spaarzame vrije tijd brengen ze door in het asiel. Moira, Nell en Tara zijn in september bij stichting Djimba gekomen omdat er grote kans was dat zij in het asiel gedood zouden worden, en de kans op adoptie in Spanje bijna nihil is voor een oudere hond. Peters / meters van TaraAdrie van Seventer
Miranda van Blitterswijk Yannick van de Ginste Yvonne van Weeghel www.pootjes.org Anne Pansar Edith Heimgartner Efina Houkes Tineke Dekker 
September 2014
Oktober 2013
Hittegolf augustus 2012
augustus 2012
Maart 2012
Tara februari 2012
Tara eind december 2011
December 2011
September 2011:
     |
Updates6 april Tara: wat doet Tara het toch goed, ze is weer aangekomen nu ik weer een nieuwe voorraad Rinti Energy heb kunnen kopen. Bizar dat ze het alleen op dit voer zo goed doet, terwijl Nell juist weer heel veel baat heeft bij Rinti Intestinal, iets waar Tara van aan de diarree ging. Maar ja, de brokken en de Energy zijn niet goedkoop en helaas staan de financien van de stichting er niet heel goed voor.
11 februari Tara: altijd rustig en zelden op de voorgrond, geeft het zo duidelijk aan wanneer ze naar buiten wil, heen en weer lopen, tegen je arm duwen, omhoog springen. Tara heeft ook een ondeugende kant die we niet zo vaak zien namelijk het kapottrekken van kleedjes of speeltjes. Tara ligt overdag bijna altijd op mijn bed, en ’s avonds kruipt ze zonder morren op een hondenmand of de grote bank. Ze kan eigenlijk met iedereen overweg en is zoals alle galgo’s / greyhound gewoon een ideale hond. 15 december wat doet ze het goed, ze is vrolijk, rent over het veld, gaat ’s nachts er nog maar 1 keer uit. Ligt het allerliefste op mijn bed te slapen overdag. Is een lieve en rustige hond die eigenlijk ook met iedereen overweg kan. Voor vreemde situaties is ze wat schuw. 30 september Wat gaat het toch goed met Tara, ze eet prima, ziet er mooi uit, is vrolijk, en rent en ‘speelt’ zelfs zo nu en dan op het veld (Spelen is poten plat op de grond, voorpoten gespreid en dan hard wegrennen). Pas kreeg ze bezoek van haar meter Tineke en heeft ze zich heerlijk laten knuffelen! Toch blijft zich schuchter naar vreemde situaties en haar meenemen ergens naar toe, daar doe je haar geen plezier mee. :p> 5 augustus Tara zit sinds een aantal maanden op speciaal dieet, Rinti Energy en dit doet haar enorm goed, ze is weer aangekomen en gaat zelfs 's nachts nauwelijks meer naar buiten! Verder blijft het een aparte meid, gaat meestal net als Manu op haar eigen tijd naar buiten (dus niet met mij en de rest), en als we haar dan tegenkomen rent ze keihard terug naar huis. 22 mei Nadat Tara een tijdje goed op gewicht zat, is ze nu weer enorm afgevallen. Ze is broodmager maar de dierenarts kan niets vinden, ze is ontwormd, maar blijft last houden van chronische diarree. We hebben al veel geprobeerd, met medicatie, voer enz maar het blijft dramatisch met haar. Net als met Nell en Moira, blijft haar leeftijd een raadsel, ze kan 8 zijn maar ook 10 of misschien juist jonger. Ze gaat nu weer bijgevoed worden in de hoop dat ze iets gaat aankomen. 12 maart Met Tara gaat het weer een stuk beter, ze is weer wat aangekomen en het blijft een raadsel hoe het binnenwerk in elkaar steekt. En ik heb zelfs haar nagels kunnen knippen! Een wonder want dat was nooit mogelijk bij haar en de mee naar de dierenarts was voor haar een drama dus dan blijf je dat uitstellen. Tara ligt graag op mijn bed te slapen maar bovenal houdt Tara van eten, en vooral dan als we eens een zak voer gedoneerd krijgen wat een ander merk is. Tara weet niet hoe snel ze dan alle bakken leeg moet eten en als een Bessy Turf staat ze dan met een dikke buik in de keuken, natuurlijk mag ze dat van ons niet maar ze sluipt gewoon stiekum terug om nog meer te eten. We zijn blij dat ze in elk geval niet meer zo vreselijk mager is. Tara heeft ook een nieuwe streek ontwikkeld, als we weggaan en we komen terug liggen er altijd minimaal 2 grote plassen en een vieze flats. Omdat we het vermoeden hadden dat dit van Tara was, nemen we haar tegenwoordig vaak mee en nooit meer nare verrassingen bij thuiskomst. Zelfs als we 4 uur met de auto weggaan, wat zelden gebeurt maar het kan voorkomen als we bij naar het crematorium moeten, is ze in de auto perfect zindelijk, terwijl ze als we 2 uur weggaan en haar thuis laten, ons weer cadeautjes geeft! 21 januari Naast de zorgen om Rubi en Moira ook zorgen om Tara. Sinds een dag of 10 is Tara aan het afvallen, en niet zo'n klein beetje ook. Nu heeft ze al vaker van die periodes gehad waarin ze ineens erg mager werd maar nu begint het wel heel erg in te vallen. Ze is ontwormd en eet verder goed. We zullen dus naar de dierenarts moeten met haar maar aangezien zij een extreme angst heeft voor de dierenarts is dat iets wat ik liever niet doe. Ze laat in de wachtkamer nl al haar plas en poep lopen. Tara heeft een chronische diarree waar ondanks alle medicijnen en homeopathische middelen niets aan te doen is, dus niet echt prettig als dat in een wacht- of behandelkamer eruit komt. We denken dat Tara haar obsessie om buiten alles op te vreten (en met 1,5 hectare is er altijd wel iets te vinden) ook bijdraagt aan haar diarree en vermagering. Toch zullen we wel moeten want als ze zo doorblijft gaan blijft er geen Tara over. 8 september onze Tara lijkt een beetje op Manu, ze trekt haar eigen plan, gaat naar buiten wanneer zij wil en niet vaak met de anderen mee. Als ze buiten is en je roept haar rent ze keihard terug naar binnen. Echt spelen doet ze nooit, maar ze is gek op knuffelen. 23 mei 2014 het blijft een raadsel, blinde Maik heeft een hekel aan Tara. Tara die een van de zachtaardigste honden bij ons is, en met niemand ruzie zoekt of moeilijk doet. Ze heeft hem nooit iets misdaan maar hij moet haar niet. Nu trekt ze zich er gelukkig weinig van aan en gaat gewoon haar eigen gangetje. Tara moet nog altijd 2x per nacht eruit, standaard, zou het er iets mee te maken hebben dat ze altijd van alles op loopt te vreten buiten? Ik vrees van wel. Tara (als enige van al onze honden ) kan ook niet stoppen met eten. Als ik eens andere brokken heb dan normaal, dan blijft ze dooreten tot ze bijna uit elkaar klapt. Ze waggelt dan met een buik van 4 maanden zwanger door het huis, natuurlik proberen we haar in de gaten te houden maar sneaky sluipt ze weer naar de keuken om alle bakken leeg te schoepen. 14 mei 2014 Tara slaapt al sinds ze bij ons is, in een grote mand, iets naast mijn bed (naast mijn bed slapen Bella en Cokkie). Voor mij handig want Tara moet er altijd 2x uit in de nacht en dan kan ik het makkelijk horen. Echter Maik heeft ook weleens het idee om daar te slapen en dan durft Tara er niet bij te gaan liggen. En probeer Maik maar eens te bewegen ergens anders te gaan liggen, onmogelijk! Dus dan blijft Tara dreutelen tot ze dan maar of op de bank of in een andere mand gaat liggen. maar oh wee als Maik zijn hielen ligt, dan is ze er gelijk bij. MIJN mand ! 2 april 2014 Tara blijft een beetje op zichzelf, hoewel ze stapelgek is op knuffelen en dan niet weet hoe gek ze moet doen, zal ze toch altijd een beetje op de achtergrond blijven. Ze gaat regelmatig naar buiten maar zal niet vaak met de hele groep meegaan, meestal als ik al buiten ben komt ze na 10 minuten ook eens kijken. Het is eigenlijk zo'n lieve hond maar lijkt ergens altijd een bepaalde angst te houden, wat zou ze toch meegemaakt hebben dit meisje? 22 januari 2014 Met Tara gaat het goed, hoewel ze pas opeens een flinke wond in haar zij had, we kwamen er op vrijdagavond achter en omdat het geen diepe wond was, heb i khet goed schoongemaakt en ingespoten met Cothivet. De eerste dagen het ook goed in de gaten gehouden en het genas netjes. Hoe ze eraan gekomen is? Geen idee misschien langs een tak gerend of met spelen ? Tara kan tapdansen, ze gaat dan kleine sprongetjes maken alsof ze op wil springen, erg grappig omte zien. Tara is een hele lieve hond, ze krijgt al een tijdje geen hart medicatie meer, het gaat goed met haar en eigenlijk twijfel ik weleens of zij niet gelukkiger zou zijn als enige hond. Ze heeft met geen van de andere honden een band en is stapel gek op aanhalen en knuffelen. Ze is het soort hond watje 100 procent een op een aandacht gunt. 29 oktober 213 Gelukkig heeft Tara geen grote problemen meer gehad, het enige waar ze last van blijft houden zijn de rommelbuikjes. Tara is eigenlijk vrij op zichzelf, ze ligt graag op bed en dan liggen er ook wel andere bij maar dat heeft ze liever niet, ze gromt en grauwt dan maar laat het wel toe. Als er nieuwe brokken zijn (soms krijgen we weleens een zakje gedoneerd) dan kan zij zich volvreten tot ze er bij neer zou vallen, uiteraard grijpen we dan in. Tara moet vaak naar buiten dus helemaal vrij van darmproblemen is ze helaas niet. 6 augustus 2013: na alle problemen met Tara, gaat het nu gelukkig weer goed, vanmorgen moest ze naar de da voor haar jaarljkse prikjes maar na alle bezoekjes van de afgelopen tijd is ze zo bang dat ze haar plas liet lopen. Verder gaat het prima met haar, ze houdt van over het veld rennen, maar heeft wel net als Moira en Nell regelmatig last van een rommelbuik. Ze krijgt dan wat kwark en meestal helpt dit goed. Tara is zo' n zachtaardige hond en super dankbaar voor elk beetje aandacht. 24 juni 2013: Terug van de dierenarts met Tara. Tsja. De waardes waren een stuk beter, een van de waardes die vrijdag 18 was (mocht max 8,5 zijn) was nu 10. Hemoglobine was wel nog steeds te hoog (ze zou niet mee mogen doen met de Tour de France, grapte de da). Maar alle andere testen waren goed. Dus heeft hij gebeld met Dijon, een grote kliniek en daar zeiden ze dat het voorkomt bij windhonden dat bij zware diarree, de hemoglobine extreem hoog is. Inmiddels is haar ontlasting een stuk beter en ik moet nu nog 3 dagen doorgaan met infuus geven. Waarom ze zo is afgevallen is eigenlijk een raadsel. Het enige wat we nu moeten doen is haar goed in de gaten houden, komt de diarree weer terug en blijft ze afvallen dan zal ik naar Dijon moeten voor uitgebreide testen. Arme Tara, ze was zo bang dat ze haar plas liet lopen bij de dokter. Het is zo'n lieve en zachtaardige hond en dat breekt je hart als ze zo bang zijn. 21 juni 2013: Tara was al enkele dagen aan de diarree en de pillen hielpen niet, ik vond dat ze ook meer aan het drinken was, veel plassen en ze was afgevallen. Op zich niet zo erg want ze was na haar sterilisatie erg zwaar geworden, maar ze werd nu toch wel erg dun dus toch maar even naar de dierenarts. D.a. voelt en luistert, alles lijkt oke, ze blijkt wel 7 kilo afgevallen te zijn. Jeetje daar schrik ik van, zoveel had ik niet verwacht. Eerst bloed prikken uit achterpoot, bloed wil niet stromen. Dan andere achterpoot waar de ader dikker is, ook hier bloed wil niet. Met pijn en moeite krijgt hij 1 buisje. Uit de test blijkt dat haar hemoglobine veel te hoog is, andere waardes lijken niet te lukken, omdat het bloed niet goed scheidt (ik hoop dat ik het goed begrepen heb). Nog een keer prikken uit een voorpoot, maar ook nu weer met veel moeite een klein buisje. En wederom lukt het niet om het bloed te scheiden. Ze krijgt een infuus en Baytril. Er is iets niet goed maar de vraag is nu wat. Morgen en zondag moet ik haar thuis infuus geven en ze krijgt medicijnen. Maandagmorgen terug om weer bloed te prikken. Verdorie, wie had dit nu verwacht. Arm meisje. Hopelijk valt het toch mee, dat wordt een lang weekend. 15 mei 2013: Alle drie (Tara, Moira en Nell ) uit hetzelfde Spaanse asiel, en behalve dat ze vaak met zijn drietjes op mijn bed liggen te slapen is er geen speciale band en dat terwijl Moira en Tara samen door ons zijn opgehaald. Tara blijft een hond met een enorm klein hartje. Pas moest ik haar een pil geven tegen de diarree, en omdat ze hem bleef uitspugen (ja hoor gewoon het plakje vlees opeten waar het in gerold zat), even achter in haar strot geduwd, 2 seconden klaar. Het heeft 10 dagen geduurd eer ze weer iets uit mijn hand durfde aan te pakken. Wat dit beestje heeft doorstaan, ik weet het niet maar het is niet prettig geweest. Tara is wel wat op zichzelf, ze houdt er niet van als anderen tegen haar aan liggen en kan dan enorm te keer gaan (veel geblaat weinig wol). 8 april 2013: Tara heeft heel veel last van rommelbuik, overdag en ’s nachts. Tips zijn welkom. Ze begint ook ineens waaks te worden en gaat enorm te keer als ze in de tuin van de gasten honden ziet. Tara is een lieve hond, die ongelooflijk aanhankelijk is en daarnaast ook prachtig van kleur en vacht geworden is. 5 maart 2013: afgelopen week kwam Tara ineens de keuken uitlopen met in haar bek een ei, heel zachtjes sloop ze de kamer in maar ja ze wist niet goed wat ze nou met dat ei aan moest maar wilde het ook niet los laten. Toen kreeg ze het door en het ei werd met smaak verorberd, met zoveel smaak dat ze gelijk weer richting keuken ging om superzachtjes van het aanrecht nog een ei te pakken. Tara is zo wie zo in staat om dingen heel zachtjes te doen want soms word ik wakker en dan ligt ze in elkaar gerold aan het einde van mijn bed. 4 februari 2013: Tara: vrolijk, blij, onderdanig, dat is Tara. Kan gerust een half uur naast je zitten te slapen. Zitten inderdaad. Oogjes dicht. Nou ja slapen is ook een groot woord want als ze maar even denkt dat je naar haar kijkt, duwt ze gelijk haar neus onder je arm en gaat je koffie over je tafel heen. 28 november 2012: Tara zo zachtaardig, zo mishandeld, zo dankbaar voor aandacht. Tara kan dansen, ze springt niet maar maakt kleine huppeltjes en kwispelt als een gek, ze is zo ontzettend blij met knuffels, je ziet haar dan stralen. Tara wil als het even kan altijd bij je in de buurt zijn, en doet er alles aan zodat je haar opmerkt. Een lieve hond die waarschijnlijk heel erg veel heeft meegemaakt en toch nog vertrouwen in de mens heeft. 20 augustus 2012: bijnaam Taartje. Een lieve, blije, onderdanige hond. Rustig en stapelgek op knuffelen, het liefste de hele dag op je schoot wat lastig is gezien haar gewicht en grootte. Tara had het ook zwaar met de warmte maar wilde niets weten van de coolcollar of coolmatten. Ook een natte handdoek wilde ze niet over haar heen hebben. 27 juni 2012: Tara blijft een zachtaardige, rustige hond die vaak op de achtergrond is. Ze houdt enorm veel van knuffelen en kruipt dan het liefste in je. (of op je.). Gisteren zijn haar nagels bij de dierenarts geknipt. Ze is panisch als je aan haar poten komt dus thuis lukte dat absoluut niet. Bij de dierenarts was het ook heel eng voor haar maar met 3 man is het gelukt, het was hard nodig. 18 mei 2012: Tara: wat is deze hond toch veranderd, nu kan je zien hoeveel ze mee gemaakt heeft, ze is snel bang en kan in elkaar krimpen als ze denkt dat je iets gaat doen (bijv als je haar roept om naar buiten te gaan). Ook Tara heeft vaak last van diarree dus morgen bij de dierenarts even navragen of wat Chico heeft besmettelijk kan zijn. 18 maart 2012: Hier een berichtje van jullie petekind. Tara is meer en meer de grootste kroelkip van alle honden aan het worden. Ze presteert het zelfs om op schoot te kruipen waarbij ze haar kopje onder je oksel duwt. Een beeeetje zwaar schoothondje! Ze kwispelt vaak zo hard met haar staart dat haar kont haar neus raakt! Ze laat ook meer van zichzelf zien en durft zich kwetsbaar op te stellen, zo wil ze s avonds vaak niet naar buiten en kruipt dan helemaal weg in de stoel of bank. Tara begint ook nu in je hand te bijten (zachtjes) als ze je aandacht wil, en ondertussen maar kwispelen. Wat een bijzonder zachtaardige hond is dit toch. 6 februari 2012: Vanmorgen is Tara gesteriliseerd, alles is goed gegaan en het meisje is weer thuis. 23 december 2011: Tara is loops geworden want inhoudt dat ze dus niet loops was toen ze kwam maar dat het inderdaad (zoals een van de cursisten tijdens een workshop zei) nageboorte was en dat betekent weer dat ze een nestje gehad moet hebben, vlak voordat ze bij ons kwam. Je vraagt je dan ernstig af wat er met de pups gebeurd is..... Tara en Chico zijn stapelgek op elkaar en liggen vaak samen in een mand of op de bank. Tara is een hele zachtaardige hond die laag in de roedel staat, ze is bang voor stemverheffing, een onverwachte beweging en je mag al helemaal niet aan haar poten of achterste zitten. Dat zij veel heeft meegemaakt is duidelijk. Tara kan pas over een maandje gesteriliseerd worden wanneer haar loopsheid ruim voorbij is. 1november 2011 wat is zij veranderd, van een hond die overal lig en eeltplekken had, is ze nu een prachtige hond geworden, ze is een brok energie en gaat volledig uit haar dak op het veld. Ze wil met iedereen spelen en rennen. Ze is ongelooflijk aanhankelijk maar heeft ook veel rottigheid meegemaakt, als we haar pootje zachtjes beetpakken (om haar te laten wennen aan nagels knippen) krimpt ze in elkaar, ze sluit dan haar oogjes en is vreselijk bang. We blijven dan tegen haar praten en haar staartje kwispelt heel zachtjes, ze kruipt dan naar je toe, je hart breekt. Het is een ontzettende lieve hond die ons hart volledig gestolen heeft. Tara krijgt 1x per dag een harttabletje omdat ze een zware hart ruis heeft. Update 19/9: Tara is een geval apart, een brok energie en wil. Ze komt helemaal los, rennen met Ninja over het veld, tegen je op springen, haar kop in je hond duwen en zachtjes bijten. Maar ook buiten fixeren op de kleintjes als die rennen (dus gelijk corrigeren), binnen hetzelfde met de katten. Ze heeft ook ontdekt hoe de nieuwe vuilnisbak (waarvan ik hoopte dat hij hond proof zou zijn) open kan en haalt van alles eruit. Ze kan heel hard blaffen wanneer ze aandacht wil. Een hond met een sterke wil en persoonlijkheid die een consequente en duidelijke leiding nodig heeft. Maar ook met een heel klein hartje die op haar rug rolt als je tegen haar praat en in elkaar krimpt wanneer je je stem verheft. Update 12/9: Tara heeft veel pups gehad en een zware hartruis, ook dat vermoedde ik al omdat ze enorm ’s avonds ligt te hijgen en zwaar te ademen en vaak ligt ze te hoesten. De d.a. wil haar eerst even tot rust laten komen en dan bekijken of we haar op medicatie zetten. Als ze nl op hart medicatie gaat moet ze daar de rest van haar leven op blijven. Ze kan over een maandje gesteriliseerd worden wanneer haar loopsheid ruim over is. De kans om voor Tara nu een huis te vinden is erg geslonken want de hartmedicatie is niet goedkoop. Tara krijgt ook medicatie tegen het bijten en krabben, ze heeft geen vlooien en ik heb haar al gewassen met een speciale shampoo maar ze heeft, net als Sonia, erg last van een gevoelige huid en bijt en krabt zich veel. Update 9/9: Gisteren is Tara samen met Moira en Galina gearriveerd. Wat een lijfje... een en al doorligplek, van pootjes tot kop aan toe. Ze is lief en vrolijk, haar staart houdt niet op met kwispelen, ze heeft al buiten gerend. Maar binnen is ze bang om geslagen te worden en kruipt in elkaar, als je zegt dat alles goed is, dan komt ze kwispelend naar je toe, zo blij met aandacht. 30/8 : Tara komt volgende week bij ons wonen Update 26/8 : de bloedtesten zijn allemaal negatief. Op de blog is een financieel verslag te lezen van de redding van de vier hondjes. Update 24/8: de kattentest is goed gegaan, ik schrok wel van de foto's en kan niet geloven dat zij pas 4-5 jaar is. Foto's van de reis op de Fotopagina
| ||||
Tara in Spanje
