Oortje
Geadopteerd juni 2011
Overleden juni 2013

FROM FRIEND TO FRIEND
You're giving me a special gift,
So sorrowfully endowed,
And through these last few cherished days,
Your courage makes me proud.

But really, love is knowing
When your best friend is in pain,
And understanding earthly acts
Will only be in vain.

So looking deep into your eyes,
Beyond, into your soul,
I see in you the magic, that will
Once more make me whole.

The strength that you possess,
Is why I look to you today,
To do this thing that must be done,
For it's the only way.

That strength is why I've followed you,
And chose you as my friend,
And why I've loved you all these years...
My partner 'til the end.

Please, understand just what this gift,
You're giving, means to me,
It gives me back the strength I've lost,
And all my dignity.

You take a stand on my behalf,
For that is what friends do.
And know that what you do is right,
For I believe it too.

So one last time, I breathe your scent,
And through your hand I feel,
The courage that's within you,
To now grant me this appeal.

Cut the leash that holds me here,
Dear friend, and let me run,
Once more a strong and steady dog,
My pain and struggle done.

And don't despair my passing,
For I won't be far away,
Forever here, within your heart,
And memory I'll stay.

I'll be there watching over you,
Your ever faithful friend,
And in your memories I'll run,
...a young dog once again.

(bedanktJennifer)

In juni 2011 is Oortje (Oriane) toch redelijk onverwacht bij stichting Dj-Imba komen wonen.

Ik kreeg een mail in mei van de voorzitter van stichting Alerte SoS, via hen zijn al diverse honden bij ons gekomen. Of er een aantal oude honden op de Dj-Imba site mochten voor de ‘ter adoptie’ pagina. Uiteraard. Een van de honden was Oriane.

Het verhaal van Oriane is een van velen, haar hele leven bij een vrouwtje gewoond, deze is in april overleden en de kinderen brachten haar naar de dierenarts om in te laten slapen omdat ze er niet voor wilden zorgen. De dierenarts weigerde dat omdat Oriane in goede gezondheid is en 12 niet extreem oud. Dus werd Oriane in een asiel gedumpt. Hier kwijnde ze al snel helemaal weg en de beheerder van het asiel nam contact op met Nikol (voorzitter Alerte SOS), Oriane werd in de pleeg gedaan bij een vrijwilliger die al meerdere teckels had met de bedoeling dat ze daar zou blijven. De mevrouw woont in Parijs in een flat. Oriane bleek echter extreme verlatingsangst te vertonen en gilde alles bij elkaar als zij wegging, uur na uur en natuurlijk gingen de buren klagen. Wat ook te begrijpen is.

Dus kwam de vraag of Oriane bij mij zou mogen, aangezien ik geen buren heb en ik toch veel thuis ben (zeg maar altijd thuis ben). Dus gisteren werd Oortje (zoals ik haar nu noem) gebracht.

Het is echt een teckel, aan een kant onafhankelijk en eigenwijs maar met een klein hartje. Ze had zich natuurlijk in die paar weken aan haar nieuwe vrouwtje gehecht en wilde hier weg, weg naar haar toe. Ze krijgt gewoon de tijd om te wennen, ze ligt nu samen met Scruffles in een mandje onder het bureau, ze heeft lekker geslapen vannacht en als ik de kamer uitga dan blaft ze inderdaad.

Ze is behoorlijk te zwaar logisch want ze is in vijf weken volgestopt met eten (biefstuk, aardappels, hart, lever, nieren). Nu hier moet ze gewoon met de groep mee eten, geen luxe behandeling hoor.

Vanmorgen was ze al zelf naar het veld gelopen toen ik de deur opendeed en zat daar midden op het veld te huilen, toen ik haar ging zoeken ging ze eerst hard naar het bos rennen, het hele bos door, ik erachter aan (want ja een teckel kan graven en ik wil toch eerst een band met haar opbouwen voor ik haar volledig uit het oog verlies ) en vandaar liep ze zelf weer terug naar huis. Dat komt wel goed.

Meters / peters van Oortje
Hanneke Mol
Jeanette Cadee
Mirka Chojecki
Astrid Westerman
Carla van Veenendaal
Miriam Kooiman
Ans Visser
Marike Holtzhuizer
Xaveer Ridderbecks

Oor november 2012

augustus 2012

Drie in de mand maart 2012

Oktober 2011

September 2011:

Updates

15 mei 2013: 
Deze maand een update twee aan twee.

De kleine prinses (Isis) die weigert op te staan voor 12 uur, haar ontbijt op bed geserveerd wil hebben en die graag tegen Oortje aankruipt. Oortje onze oude teckeldame, die doof aan het worden en soms een beetje de weg kwijt lijkt te zijn. Niemand mag tegen haar aan liggen behalve Isis. Isis heeft de ene dag meer last van haar teentjes dan de andere maar dan rent ze ‘gewoon’ keihard op 3 pootjes.

Oortje krijgt nog altijd een half tabletje enurace tegen de incontinentie.


8 april 2013; 
Ons kleine teckel dametje, wordt wit rond haarneusje en behoorlijk doof ook. ’s Nachts moet ze er tegenwoordig tussen de 2 en 5 keer uit, even drinken, plasje doen en weer gauw terug het bed in. Ze is ook een beetje sikkeneurig aan het worden en kan het niet hebben wanneer een andere hond tegen haar aankruipt, alleen Isis en Scruffles mogen dat doen. Maar nu het weer beter wordt, vindt ze het wel weer heerlijk om mee naar het grote veld te gaan om daar te scharrelen.


5 maart 2013: 
Oortje is wat afgevallen maar sinds ze elke dag Enurace krijgt (2x ½ tabletje) is ze gelukkig niet meer incontinent. Wel vragen we ons af of ze ook niet een beetje van het padje afraakt want van de week sprong ze op Fred zijn bed en ging daar gewoon hop zitten plassen! Gelukkig lag er een dikke deken en kon ik haar gelijk optillen.  De Enurace is vreselijk duur (42 euro een potje) en met 4 tabletten per dag (Sonia krijg 2x ½ tablet) gaat het potje snel op. Ze blijft haar meters dus hard nodig hebben. Verder slaapt ze veel en met de sneeuw en kou kwam ze weinig buiten, gisteren was het mooi weer en mevrouw is weer mee geweest naar het grote veld sinds weken !

4 februari 2013:  met Oortje gaat het iets minder, niet dat ze ziek is, het is moeilijk er op de vinger op te leggen. Er izjn dagen dat er niets aan de hand is maar er zijn ook dagen dat ze moe uit haar oogjes kijkt, slecht eet en weinig wil. Haar incontinentie lijkt met de Enurace onder controle te zijn. Ze wil tegenwoordig graag bij Fred op bed liggen ’s avonds, maar ’s nachts slaapt ze nog gewoon bij mij. Ze moet er wel sinds een paar weken elke nacht 1 tot 2 keer uit.

16 januari 2013: Oor was al een paar dagen niet zo in haar hum, terwijl ze altijd super zindelijk was, hadden we nu opeens een paar keer ontdekt dat ze in haar slaap geplast had en ze ging ook zomaar in huis ineens zitten plassen.
Ze leek ook wat down, gisterenmorgen wilde ze niet eten en heeft ze de hele dag liggen slapen.

Vandaag dus even naar de d.a. Bloed en urine getest en een rontgen van haar buik gemaakt. Alles was goed, er was een spoortje bloed in de urine maar niets ernstigs. Voor de zekerheid krijgt ze een kuurtje Anti Biotica voor haar urinewegen en ze gaat nu ook aan de Enurace net als Sonia.
 
Ze eet weer goed gelukkig. Ons meisje wordt oud, ze is ook erg doof geworden en volgt mij niet meer bij elke stap die ik zet.

28 november 2012:  
Met onze Oor gaat het goed, ze is duidelijk wat ouder aan het worden, hoort het soms niet meer zo goed maar weet nog altijd precies waar ik ben en dat zij daar ook moet zijn. Heel frappant is haar reactie op Fred sinds hij ziek is, elke keer als hij in het ziekenhuis is geweest (zelfs voor een dag) is ze helemaaaal door het dolle om hem te zien. Extra grappig omdat Fred nou niet bepaald een voorkeur voor haar heeft (gezien haar geblaf als ik maar ff de kamer uitloop) maar hij vindt dit toch ook wel heel apart. Ze gaat ook vaak bij hem op bed liggen als hij op de stoel ernaast zit. Gekke teckel !

20 augustus 2012: 
bijnaam Oor / Kwekkerd. Haar afhankelijkheid van mij lijkt steeds sterker te worden. Ze moet weten waar ik ben en nog beter, ze moet mij zien.  Aangezien ze een beetje doof en slechtziend aan het worden is, wil ze nog weleens luid om me gaan staan roepen terwijl ik dan op 20 meter afstand sta. Dat betekent ook dat ik met wandelen goed moet oppassen, hoewel ze mij goed in de gaten houdt, wil ik haar ook niet uit het oog verliezen!

27 juni 2012: 
Oortje blijft Oortje, altijd bij mij in de buurt. Beetje gek doen en spelen als ze wakker wordt en soms op het veld “pak me dan” spelen. Van de andere honden moet ze niets weten, alleen Isis mag bij haar liggen. Qua gezondheid doet ze het goed, klein beetje staar in een oogje maar hartje is nog prima.

18 mei 2012:  Oor heeft regelmatig last van haar buikje, ze moet dan veel gras eten en heeft diarree. Ze laat nog altijd duidelijk weten dat ze niet wil dat ik haar alleen laat maar als ze er bij is, dan is het goed. Vorige week mocht ze in NL mee een tuincentrum in, kussentje in het winkelwagentje en Oor erboven op. Ze lag als een koningin alles te bekijken, en iedereen moest lachen. Op zich super lief en makkelijke dame als ze maar bij mij is. Oor krijgt oude van dagen voer.

17 maart 2012: Onze oude dame doet het prima, nu het weer de afgelopen week mooi was, gaat mevrouw weer elke keer mee naar het veld. Ik moet haar dan "pakken" , ze zet haar pootjes plat neer en zakt voorover en rent dan hard weg. Ongelooflijk bijna 14 jaar oud en nog zo speels. Vorig weekend is ze als enige hond met mij meegeweest naar de beurs waar ik met de handgemaakte zeep stond, ze heeft zich perfect gedragen. Ik had een grote mand bij me met een dikke deken en ze heeft lief liggen slapen, als ik wat rondliep over de beurs bleef ze ook liggen, een keer kwam ze mij zoeken toen ik te lang weg bleef. Iedereen was weg van haar, ze is ook zo ontzettend aandoenlijk, met haar kleine brede pootjes en parmantige kopje. 

23 december 2011: Oortje houdt niet van de kou (wie wil) en ‘s ochtends gaat ze na het eten gauw weer terug naar het bed en duikt onder de dekens. ’s Avonds moet je ook altijd goed zoeken waar er ergens een grote bult ligt want ook dan heeft ze zich onder een deken in een of andere hondenmand verstopt. Niet zelden laat een hond zich in een mand ploffen en hoor je een grauw onder de deken vandaan komen. Aangezien je ook kan blaffen onder een deken zien we regelmatig een bult heen en weer bewegen waar geluid uit komt. Qua gezondheid doet ze het goed en dat terwijl ze toch ook al 13 jaar is!

1 november 2011 Oortje: ons kleine kwek doet het prima, ze blaft nog altijd alles bij elkaar en is vrolijk en bezig. Je merkt wel dat het een oud dametje is want als het ’s ochtend koud is (we hebben al wat nachtvorst gehad) gaat mevrouw snel weer onder de dekens na haar ochtendplasje en loopt geen ochtendrondje mee. Ook ’s avonds zijn we haar vaak kwijt en dan heeft ze zich al ingegraven.  Zij krijgt hetzelfde voer als Scruffles.

Update 19/9: Oortje blijft een enorme blafkont. Blaffen als er een hond beweegt, als ik opsta, als we naar de deur lopen, als ik naar de hal ga, blaffen, blaffen en blaffen.  Ze wil ook altijd bij me zijn, slaapt bij mij, ligt naast me en buiten als we gaan wandelen, kijkt ze 100 keer om of ik er nog wel ben. Ze is nergens bang voor en hangt regelmatig in de lip van Rex als hij tijdens het spelen met Ninja over haar heen dendert. Een klein hondje maar ze voelt zich oh zo groot. Oortje heeft regelmatig rare plekjes op haar lijfje, die eerst een soort korstje zijn, dan een bultje worden en dan open gaan, ze blijven een paar dagen open en gaan dan weer dicht en het blijft dan een kaal plekje. Ik heb er een zalfje voor maar als ze ziet dat ik eraan kom rent ze hard weg.

Update 18/7: Oortje doet het goed, ze is zo vrolijk en kan je aanmaken met zo'n intense blik dat je gewoon smelt. 

update 15/6 Met Oortje gaat het goed, ze begint zich al behoorlijk aan mij te hechten en volgt me overal. Dat ze ook wel wat heeft meegemaakt is inmiddels ook duidelijk, ik mag haar niet zomaar oppakken of over haar achterkant aaien. Ze eet goed, lust alles en heeft vanmorgen zelfs een beetje gespeeld. 
  Ze heeft ook besloten dat ze 's nachts op bed wil liggen, wat wel wat problematisch is wanneer er al diverse honden liggen.  En onder een dekentje kruipen vindt ze heerlijk.

Juli 2011

---

---

Update Oortje 13/7

Afgelopen weekend is ze meegeweest naar de workshops in Nederland. Ze heeft het heel goed gedaan, wel een beetje geblaft als de andere honden gingen blaffen maar over het algemeen best rustig gebleven. Ik heb haar zelfs op de Rottedijk even los laten lopen! Ze wordt ook steeds aanhankelijker. En ze vindt het heerlijk om te spelen, ik moet dan net doen of ik haar ga pakken en dan rent ze hard weg, pootjes gespreid mij uitdagend en je ziet haar genieten. Ze rolt ook heel graag op haar ruggetje op het gras.

Ze heeft wel twee vreemde plekjes op haar rug, wat begon als een klein bultje en groter werd tot een soort droge korst die er dan afviel waarna ze een kaal plekje overhield. Ze heeft er verder geen last van maar ik mag er niet aanzitten.

Oortje heeft haar plekje absoluut bij ons gevonden, ze ligt elke avond met de andere twee kleintjes op de stoel of bank naast mij.

Tijdens de workshop

Op bezoek bij pa en ma

---