Geadopteerd juni 2011
Leeftijd januari 2015: 15,5 jaar Overleden 2-10-2015
Mijn naam is Sonia, ik woonde in Portugal in een opvangcentrum. Ik was daar al heel lang, zo lang dat eigenlijk niemand wist wanneer ik gekomen was. Ik wist het zelf ook niet meer want ik ben al heel oud. Ik kan ook niet zo goed meer horen en ik slaap tegenwoordig heel veel. Als ik sliep kon ik mijn plasje niet ophouden dus lag ik vaak dagen in een natte mand.
Ik had de hoop al lang geleden opgegeven dat ik iemand zou vinden die van mij wilde houden en mij een eigen mandje wilde geven. Alle andere hondjes zag ik om mij heen steeds weggaan met een blije snoet maar niemand zag mij. Dus scharrelde ik maar een beetje rond in de lange gang waar mijn mand stond en ging dan weer slapen. Ze waren best lief voor mij hier maar ze hadden het heel druk met voor alle dieren zorgen, dat snapte ik best wel. Toen in mei gebeurde er echter een wonder, een van de tweebenen kwam binnen met een grote grijns op haar gezicht en tranen in haar ogen. Ik snapte het niet zo goed, huilen doe je toch als je verdriet hebt? Maar waarom lachte ze dan? Ze vertelde mij dat ik weg mag. IK? Ik mag weg? Waarheen dan? Ze vertelde dat ik naar een eigen huisje ga, met een eigen mandje en andere vriendjes, ik moest er ver voor reizen maar er wachtte iemand op mij die veel van mij ging houden en waar ik nooit meer weg hoefde. Ik snapte het niet, waarom wil iemand mij, zo’n oud hondje nou hebben? Ze zei dat er daar heel veel oude hondjes wonen. Ik kon het nauwelijks geloven, ik ging mijn eigen familie krijgen! ** Op 29 juni 2011 ben ik Sonia bij Aanifeira in Portugal gaan halen. Hiernaast staat het verhaal van de reis te lezen. Peters/meters van Sonia
Sonia april 2012
Sonia op FacebookSonia Chipinaanifeira.wordpress.com
Sonia op Aanifeira blog.
Sonia in de Podenco Post |
Updates 30 september Het is met een zwaar hart dat ik deze update schrijf want het is de laatste. Sonia gaat hard achteruit en ligt vaak een uur te kreunen, we weten niet wat er is, of ze pijn heeft of ze ongelukkig is. De dierenarts kan niets vinden. ’s Nachts wil ze er vaak uit en blijft dan rondspoken dus dan leg ik haar maar weer in de soft bench waar ze blijft kreunen. Het is moeilijk omdat we niet weten wat er nu met haar is maar ze is niet happy. Ze eet ook slechter en slaapt gelukkig ook heel veel (gelukkig voor haar). We hebben besloten dat haar kwaliteit van leven momenteel dusdanig is dat we haar haar rust willen gunnen. Ze is oud, ze is 4,5 jaar bij ons geweest waarin ze veel liefde heeft gehad.
Vrijdag maakt ze haar laatste reis. Zaterdag brengen we haar naar het crematorium. Het worden twee zware ritten. 5 augustus Met Sonia blijft het op en neer gaan, van momenten waarin ze omvalt en niet op haar pootjes kan staan, zodat we denken, nu is het gedaan, tot momenten dat we volkomen verbaasd zijn omdat ze zelf van haar mand afgaat ,helemaal zelfstandig naar buiten gaat, de trap af, rond loopt en weer de trap opkomt. Elke avond is het nieuw ritueel, ze wordt wakker, we laten haar dan even rondlopen, ze gaat naar buiten, komt terug en als we naar bed gaan, leg ik haar op haar mand, ze krijgt wat knabbels en water en dan gaan we slapen. Ja maar niet Sonia, die is nu wakker en soms gaat ze wel 4-6 keer van haar mand af en loopt rond. Omdat ze zo oud is, wil ik niet dat ze op de koude plavuizen gaat liggen dus ga ik er ook maar uit om haar weer terug te leggen. En dan meestal na een uurtje heen en weer gaat ze eindelijk slapen (en ik ook). 22 mei Gelukkig heeft Sonia na afgelopen week geen attackjes meer gehad, ze is weer haar oude zelf, gaat zelf van haar stretcher af, hobbelt wat rond, en eet vrij goed. Ze heeft alleen heel veel last buiten van het licht, komt dit doordat ze zo goed als blind is? Als ze van een schaduw plek naar het licht komt, schrikt ze en valt ze om. Ik ga dus op zoek naar een honden zonnebrilletje voor haar, misschien dat dit helpt. 12 maart Het blijft ongelooflijk maar Sonia weet ons elke keer weer te verbazen. Als we denken, nu gaat het slechter met haar, gaat ze ineens weer vooruit. De laatste tijd komt ze zelf van haar stretcher af ( ze slaapt tegenwoordig niet meer in een stoel maar op een honden stretcher) en gaat zelfs soms uit zichzelf naar buiten. Dat heeft ze in de bijna 5 jaar dat ze bij ons is nog nooit gedaan. Het nadeel is wel dat ik soms 's nachts voor een van de andere honden er uit moet en haar op de koude vloer vindt omdat ze dan haar stretcher niet meer terug kan vinden. Ze eet heel goed hoewel we wel continu moeten varieren, een paar dagen hetzelfde en ze stopt dan weer met eten. Maar mevrouw weet nog altijd heel goed duidelijk te maken wanneer ze iets wil en wat ze wil, oude taaie tante! 19 januari Het is moeilijk te zeggen hoe het met Sonia gaat. Soms zijn er dagen dat ik denk, dit gaat niet goed. Ze kan dan niet op haar pootjes staan en staat te zwaaien. Ze heeft continu kleine 'toevalletjes'. Maar ze eet over het algemeen nog goed en dan zijn er ook weer heel veel dagen dat ze gewoon zelf de trap afgaat , beetje rondloopt en ook zelf weer naar boven komt. Ze vindt het heerlijk als je haar over haar buik kroelt en gaat dan gek liggen grommen. Verder slaapt ze natuurlijk gewoon heel erg veel, het is een oude hond. Over het algemeen is haar kwaliteit van leven nog altijd zo goed dat we haar zeker niet laten gaan. Ze heeft geen pijn en geniet van kleine dingen. 8 september oude Sonia, het meisje gaat gewoon door, ook haar avondrituelen met kreunen, en dan maar uitzoeken wat ze wil, eten, drinken of naar buiten. We moeten haar wel vaker de trap af begeleiden naar beneden, ze begint toch ook langzaam een beetje de weg kwijt te raken. Maar ze geniet nog volop van knuffelen en is denken wij, op haar manier gelukkig. 23 juli Still going strong, ondanks alle ticjes, problemen met balans en haar blindheid gaat het nog altijd verder goed met Sonia. Ze geeft duidelijk aan wanneer ze iets wil: eten, drinken, plassen of kroelen. Toch is het natuurlijk een oude hond en weet je dat er een moment komt waarop je afscheid moet nemen. Maar voorlopig nog niet! Voorlopig is ze hier veilig en kan ze in liefde haar oude dag doorbrengen. 14 mei 2014 met Sonia gaat het goed, ze eet heerlijk twee keer per dag haar bakje leeg, en mag elke avond mijn bord aflikken. Haar ritueel is de laatste dagen weer iets rustiger hoewel ze nog altijd elke avond na het eten gemiddeld 3-4 keer opstaat, wil drinken, er af wil, wat extra wil eten en nog wat drinken en dan meestal gaat slapen. Gek liggen rollen, buikje kroelen, ze vindt het heerlijk en geniet van de aandacht. Haar ticjes worden wel steeds erger en ze schrikt heel snel van verschillen in licht dus van binnen naar buiten en dan een schaduw en dan krijgt ze gelijk een ticje en moet ik haar vasthouden omdat ze anders om zou vallen. Maar ze lijkt er verder gelukkig geen last van te hebben en scharrelt dan buiten een beetje rond. 2 april 2014 Oude Sonia, ze slaapt de hele dag maar in de avond heeft ze tegenwoordig een vreemd 'ritueel'. Rond 19u staat ze op in haar stoel, ik til haar er dan uit, soms wil ze naar buiten, soms wil ze drinken en dan weer terug in de stoel. En dit gaat dan tot een uur of 10 door. Opstaan, soms wil ze drinken, soms wil ze eten, soms wil ze eraf, soms wil ze knuffelen maar heel onrustig, hijgen en niet willen liggen. Dit is dus alleen 's avonds en nooit overdag. Tegen 10 uur is het gedaan en gaat ze slapen en slaapt ze de hele nacht door. 22 januari 2014 Met Sonia gaat het eigenlijk gelukkig weer best goed, ze slaapt veel maar eet prima en geeft goed aan wanneer ze naar buiten wil. Nieuw is dat ze 's avonds er 3-4 keer uit wil, na het eten gaat ze zowiezo naar buiten, maar dan een uurtje of 2 later wil ze weer, en dan een uurtje later weer. Voor het slapen krijgt ze een handje brokjes en dat moet ik niet vergeten want ze gaat staan piepen erom. Ze krijgt nog altijd de Enurace en Candilat als medicatie. Beide dure medicijnen dus uw steun als meter blijft hard nodig. 5 november 2013: Gisterenavond rond 6 uur gaf Sonia haar eten over. Toen ze later wat water gedronken had, kwam dat er na een half uur ook uit. De rest van de avond was ze rustig. ’s Avonds voor het slapen gaan nog een paar knabbels en die bleven erin. Vannacht om half 3 hoorde ik Sonia kreunen dus ik haalde haar van de stoel en ze liep zelf naar buiten, plasje doen en ze leek wat moeite te hebben met de trap dus hielp ik haar. Eenmaal binnen kon ze niet blijven staan, ze viel om en zakte door haar pootjes. Ik legde haar op haar stoel en ben bij haar blijven zitten. Omdat ik toch bezorgd was, haar op mijn bed gelegd, maar ja dat is ze niet gewend dus ze bleef beetje piepen en kreunen. Na een uur haar weer in haar eigen stoel gelegd, ze ging gelijk slapen. Daarna natuurlijk zelf niet meer echt geslapen en diverse keren kijken maar ze lag in diepe slaap. Vanmorgen haar buiten gezet waar ze gelijk omviel en door haar pootjes zakte, ik moest haar vasthouden om te plassen maar ze kon geen stap zetten. Gelijk dierenarts gebeld en ik kon om half tien komen. Inmiddels ging het alweer een stuk beter met haar en kon ze zelf in de wachtkamer lopen. D.a. haar nagekeken, hartje was goed, kleine ontsteking bij oogje, geen koorts dus waarschijnlijk dus waarschijnlijk een TIA agv van geriatrisch vestibulair syndroom (beschadiging van evenwichtsorgaan). Ze heeft een injectie gehad met Candilat en moet vanaf nu 2x per dag een Candilat pilletje. Ze ligt nu weer lekker te slapen. Het was wel schrikken want al is ze oud, we willen haar echt nog niet kwijt. 29 oktober 2013: Het gaat goed met ons oude meisje, ze eet goed, geeft duidelijk aan wanneer ze van de stoel wil en weet nog altijd de aandacht te krijgen. 's Avonds na de laatste plasbeurt krijgt ze nog wat brokjes, omdat ze zelf de keuken niet ingaat, krijgt ze ze op haar stoel en ze blijft dan net zo lang staan tot we het haar geven. Ze is alweer 2,5 jaar bij ons en ik ben nog elke dag blij dat ik haar in Portugal ben gaan halen. Sonia is zo'n voorbeeld van dat je soms moet accepteren dat een hond zelf een keuze maakt waar hij of zij gelukkig mee is, in haar geval veilig leven in haar eigen grote stoel. 6 augustus 2013: alweer 2 jaar bij ons, lieve Sonia. Oh wat kan ze ons in de maling nemen en wat moeten we dan lachen. Ze gaat in haar stoel staan en gaat staan piepen. Normaal het teken dat ze eraf wil om te plassen of te drinken. Maar steeds vaker, wacht ze tot je bij haar bent en als je haar dan op wilt tillen, laat ze zich gauw op haar rug vallen en moeten we haar buik kriebelen. Als we stoppen pakt ze met haar pootjes je arm beet, nee nee doorgaan! 15 mei 2013: alweerOnze blinde doosje, zij heeft geen vriendjes, hoewel Penny wel heel vaak ’s avonds bij haar in de stoel gaat liggen en in het begin vond ze het niets, ze is natuurlijk blind maar nu lijkt ze het minder erg te vinden. Sonia heeft ons een paar keer verbaasd door zelf terug naar haar stoel te lopen en erin te springen. Doordat ze blind is, helpen we haar echter altijd omdat ze vaak ernaast springt. 8 april 2013; Oude Sonia heeft een klein infarctje gehad maar lijkt er niets aan over gehouden te hebben. Ze moet tegenwoordig wel iets vaker naar buiten, we hebben haar nog nooit horen blaffen maar ze maakt dan een soort kreun geluidje en dan weten we, ze moet eruit. Ze hobbelt voorzichtig de trap af, doet haar ding en komt weer naar boven. Als het heel mooi weer is, blijft ze soms iets langer buiten maar meestal wil ze gewoon snel weer veilig haar eigen stoel opzoeken. 5 maart 2013: Nadat we Sonia haar Enurace verhoogd hebben naar 1,5 tablet ochtend en avond is ze niet meer incontinent. De laatste tijd is ze zelfs actiever, ze staat op als we naar buiten gaan, probeert zelf van de stoel te komen (waarbij we haar vast moeten houden want ze heeft geen idee van hoogte) en als ze weer naar binnen komt loopt ze richting stoel en probeert dan zelf te springen, je moet er wel op tijd bij zijn want ze springt er meestal naast ;-) . Sonia weet heel goed duidelijk te maken wanneer ze dorst heeft want dan geeft ze een speciaal piepje “hallo, ik wil drinken!”. 4 februari 2013: lieve, lieve Sonia, als enige mag zij ’s avonds altijd mijn bord aflikken, dat is toch een tractatie, als ik het bord dan weg wil halen, trekt ze het met haar pootje weer naar toe. Ook als je haar aanhaalt, doet ze dit. Ze houdt zo van kroelen het meiske. Helaas is ze sinds een paar dagen weer incontinent en lijkt de Enurace niet meer te werken. 28 november 2012: het is weer tijd voor een update. Met Sonia gaat het goed, ze is nog altijd zindelijk. Wel ziet ze steeds slechter en vind het eng om in het donker naar buiten te gaan. Knuffelen vind ze nog altijd heerlijk en ze knort als ze op haar stoel ligt en ze wil iets. 20 augustus 2012: bijnaam lekkend doosje. Sonia haar incontinentie is behoorlijk heftig, per dag gaan er zo’n 20 onderleggers doorheen doordat we niet willen dat ze op een natte onderlegger ligt. Haar plassen zijn giga en de twee onderleggers op haar stoel zijn dan ook bijna elke 2 uur doorweekt. Zelf heeft ze er weinig last van, ze is gek op knuffelen en loopt buiten te snuffelen. 27 juni 2012: Sonia is helaas nog altijd incontinent en de onderleggers vliegen er door heen. Ze is super lief en vindt het heerlijk om gek te rollen in haar stoel, het is een van de meest verterende honden die we hebben en gehad hebben omdat ze simpelweg blij is met alle aandacht die ze krijgt. 29 mei 2012: Vanmorgen naar de dierenarts omdat Sonia nog altijd zo lek is als een mandje. Urine was goed op zich, bloed goed maar urine had wel lage dichtheid en met het vele drinken wat ze doet kan dit wijzen of op Cushing of op suikerziekte zonder suiker. Ze gaat nu eerst bepaalde druppels krijgen om te kijken of die helpen en anders moet ik een afspraak maken dat ze een hele dag bij de dieren arts blijft om voor Cushing te testen. Een alternatief is nog om naar Dijon te gaan om een echo te laten maken maar omdat ik slechte ervaring heb met die kliniek, wil ik eerst de Cushing test afwachten. 18 mei 2012: oude Sonia, zo’n lief oud vrouwtje, ze reageert ineens totaal niet meer op de Propalin en is net als Sis incontinent geworden. Drie keer per dag verschonen we haar stoel en we zetten haar vaker buiten. Ook zij krijgt nu een homeopathis middel in de hoop dat dit zal helpen. Morgen gaat ze mee naar de dierenarts om even haar bloed te testen, omdat ze waarschijnlijk ook blaasontsteking heeft, ze plast zich namelijk helemaal kwijt. Ze is zo lief en blij met aandacht en als je haar ziet lopen raak je gewoon vertederd, ze hobbelt als een oud dametje. Sonia krijgt speciaal hypo allergeen voer (brokken en blik) en medicatie.18/5 Net terug van d.a.: ze heeft een blaasinfectie, die is waarschijnlijk al 10 dagen terug begonnen heel klein en daardoor werkte de Propalin niet meer, ze heeft injectie gehad en krijgt 2 medicijnen, hopelijk gaat het dan snel weer beter met haar Sonia is famous : http://www.animalrescuechase.com/rescue_showcase/story.php?id=803 17 maart 2012: Al dagen is het prachtig weer en dus genieten alle hondjes van het zonnetje. Sonia tillen we wat vaker uit haar stoel en dan loopt ze buiten lekker te kuieren. Aangezien Fred een andere stoel heeft gekregen van mijn ouders, heb ik nu de stoel van Sonia (waar Fred altijd inzat) en dus zit ze nu elke avond bij mij, of eigenlijk ik bij haar. Ze kijkt me dan aan met haar slechte oogjes en ik krijg likjes en pootjes. Het is zo'n intens lief hondje en we zijn zo blij dat ze hier is. Een paar keer per dag krijgt ze het op haar heupen en dan gaat ze gek liggen rollen in haar stoel, we moeten daar erg om lachen want ze is op dat soort momenten gewoon simpelweg gelukkig. 23 december 2011: Sonia onze lieve portugees begint langzaam meer los te komen, ze komt regelmatig even naar je toe gelopen om een knuffel te halen. ’s Avonds als we naar bed gaan is het vaste prik. Mevrouw wil in de stoel slapen! We zetten haar bij de deur om een laatste plasje te doen, ze loopt dan buiten wat rond en als ze naar binnen komt gaat ze gelijk richting stoel en moet je haar erin tillen. Ze is een super makkelijk en lief hondje. 1 november 2011 Sonia doet het goed, ze is alleen, ondanks de Propalin, toch wat incontinent. Vooral ’s nachts verliest ze steeds een beetje urine. Gelukkig hebben we een doos met handdoeken gekregen van Betty Koers, waar ze dan ’s nachts in haar mandje op ligt. Verder gaat het prima met haar, ze ligt regelmatig gek te rollen in haar mandje en wil dan met je hand spelen. En natuurlijke elke avond op de stoel naast Fred. Als medicatie krijgt ze Propalin, en ze krijgt speciaal voer , ze beet zich altijd heel veel en nu ze dit eet gaat het een stuk beter. Helaas is dit voer erg duur dus uw steun aan haar blijft hard nodig. Update 19/9: Met Sonia gaat het goed, ze ligt het liefst in haar mandje of in de stoel naast Fred. Ze heeft nog wel atlijd de medicijnen nodig tegen het bijten en krabben, dit is wel minder maar nog niet volledig over. Het is een lieve, rustige hond die veel slaapt en heel dankbaar is voor alle knuffels en aandacht die je haar geeft. Soms zie je dan zelfs haar staartje (stompje) zachtjes heen en weer gaan. Uit zichzelf gaat ze niet mee naar het veld maar ik neem haar elke dag een keer mee aan de riem, als ik haar los laat scharrelt ze wat rond maar gaat dan toch gauw weer naar binnen, lekker veilig. Update 30/8 : Ook even gevraagd over Sonia want nadat ik met de Dermipred was begonnen was ze ineens volledig "lek", oftewel ze liet haar plas lopen en ik moest 4-5 keer per dag haar mandje verschonen (gelukkig ligt ze op onderleggers die de urine opvangt). Wat blijkt de Dermipred heft de werking van de Propalin op! Nu was ik al eergisteren gestopt hiermee omdat ik zoiets vermoedde en vannacht was ze ook droog gebleven. Als ze dus weer gaat krabben mag ze dit medicijn niet meer hebben. Update 25/8: Omdat Sonia weer heel erg aan het bijten was, vanmorgen naar de d.a. met Chico speciale shampoo gekregen plus medicijnen, ze heeft ook een injectie gehad. Ik heb gevraagd hoe het komt dat haar huid zo zwart is op haar buik (zwarte vlekken). Volgens de da komt dit doordat ze dit al heel lang heeft en er nooit iets aan gedaan is, door het vele bijten gaat de huid dan een soort pigment aanmaken. Arm meiske. Update 18/8: Ook Sonia had ik meegenomen omdat zij vanaf dat ze hier is, heel veel zich bijt, overal, rug, buik, pootjes en dan echt helemaal panisch doorbijten. Ze heeft geen vlooien en volgens de da heeft ze wsl een huidallergie. Ook zij kreeg een injectie en medicijnen mee. 13/7 Kleine Sonia is inmiddels 2 weken bij ons, afgelopen weekend was ik naar Nederland en is zij thuis gebleven bij Fred en de andere honden. Dat is allemaal prima gegaan. Ze heeft tot nu toe 2 keer in haar slaap geplast maar omdat er een onderlegger in haar mandje ligt is dat zo verschoond. Ze begint ook al wat meer praatjes te krijgen, wanneer een hond te dicht bij haar mandje komt, komt er een schor blafje uit, ‘wegwezen’! Ze eet goed en is een echte kroeldoos, als je haar maar eventjes aanhaalt komen haar pootjes gelijk om meer vragen. ’s avonds neem ik haar vaak bij mij op de bank en dat vindt ze prima, getuige de foto. Hoewel ze wel zelf naar buiten loopt als ze moet, neem ik haar vaak aan de riem mee naar het grote veld omdat ze uit zichzelf nog niet zo ver gaat wandelen. Als ze daar eenmaal is, snuffelt ze rustig rond maar houdt mij wel in de gaten. Ze ziet erg slecht, ik denk tot op ongeveerd 2 meter, sta je verder weg dan ziet ze je niet. Ze slaapt veel, wat logisch is om haar leeftijd. Ze is een heel lief hondje. 30/6 Sonia is er!! Ze is heel lief, doof, ziet slecht en haar achterpootjes zijn zwak maar ze geniet. Ze heeft het terrein al verkend en een mandje gevonden. Zie hieronder voor het verslag van haar reis. My name is Sonia and I live in an animal shelter in Portugal. I have been here for a long time, and nobody really knows when I actually came here. I don’t know it myself either because I am very old. I cannot hear well and these days I sleep a lot. Whilst I sleep I have trouble with my bladder and wet myself, but can’t do anything about it. I had given up all hope to ever find someone that would look after me and give me my own doggy basket to lie in. Around me I saw other dogs repeatedly leave with a happy snout but no one ever saw me. So I walk around a bit, and then go back to sleep. They are very kind to me here, but understandably they are very busy looking after all the animals.
Last week a small wonder happened. A two legged being came inside with a huge smile on her face and tears in het eyes. I didn’t understand too well, crying is for grief and sorrow isn’t it? But why is she smiling? She told me I am allowed to leave. ME? I can go? Where to? She told me I am going to my own home, with my own doggy basket and other friends. I have to travel a long distance but someone is waiting for me who is going to love me very much and where I will never have to leave. I didn’t understand, why would anyone want such an old dog like me? She said that where I am going there are a lot of old dogs living. I could hardly believe it and now I can cope with every day. I am going to get my own family!! ** 13/7Little Sonia has been with us two weeks now, last weekend I went to the Netherlands and she stayed home with Fred and the other dogs. That's all gone very well. She has so far 2 times urinated in her sleep, but because there is a special mat in her basket it can be changed easily. She begins to get a bit more brave, when a dog comes near her basket, she gives a hoarse bark, 'get out'! She eats well and is a real huglover, when you only briefly touch her, her paws immediately ask for more. In the evening I take her with me often on the sofa and she loves that, judging by the picture. Although she goes out by herself when she has to do her thing, I take her often on the leashto the big field because by her self she doesn’t go that far a walk. When she arrives there, she quietly is sniffing around, but keeps me in the eye. Her eyesight is really bad, Ithink up to approx 2 meters, when you are further away she does not see you. She sleeps a lot, which makes sense for her age. She is a lovely dog. Update 18/7: Just went to the vet because she is biting herself lot since she got her. She probably got a skin allergy and got an injection and medication. |
Sonia juli 2011
30 juni / june 2011
It was a pleasure to met you after this years (we change the first e-mail in 2008, do you remember?). I cannot express how thankful I am for all you have done for Aanifeira during this time. And the adoption of Sonia is a kind of dream... of course we have many adoptions at Aanifeira, but for some dogs we feel there are no hope (mostly because of their age) and we think that they will pass the rest of their life here. When someone like you decide to give a chance to them is like a bright sunny light in our hearth and make us believe that miracles could happen. Thank you very much, Betty. And thank you for the photos and message you sent. Now Sonia will live happily ever after. Love Victor (Aanifeira) THANK YOU BETTY - my heart warms at the sight of her with her new family .... such a site!! Take care and thank you again! Love Jackie (Aanifeira) |
I saw the pictures from Sonia and almost start to cry. Im so happy for her. I almost cant believe in that.
Our Sonia looks so happy on new home. Thank you for gave her a better life. Kisses Paulo (Aanifeira) Sonia is beautiful :-) Thank God she found someone who really loved and forever. Bettyis wonderful and has a fantastic dogs.Certainly it will be VERY happy with Sonia Betty.Kisses to all and especially to the lovely Betty and SoniaSorry for my English. Not very good, but I hope can be understood :-) Angela (Aanifeira) |
Photos 30/6/2011
Click to enlarge / klik om te vergroten
Nieuwe foto's = new photos 10/6/2011
Update 22/5
De kattentest met Sonia is goed gegaan! Zoals het er nu naar uitziet zal ik haar waarschijnlijk 28-29 juni gaan ophalen!
Op haar pagina staan nieuwe foto's, is ze niet om op te vreten!
Dit oude meisje gaat zo welkom zijn bij de Dj-Imba familie.
The cat test with Sonia went well. As things are looking now, I will probably fly 28-29 June to pick her up.
On her page are new pictures, isn't she cute? This old girl will be so welcome at the Dj-Imba family.
Op haar pagina staan nieuwe foto's, is ze niet om op te vreten!
Dit oude meisje gaat zo welkom zijn bij de Dj-Imba familie.
The cat test with Sonia went well. As things are looking now, I will probably fly 28-29 June to pick her up.
On her page are new pictures, isn't she cute? This old girl will be so welcome at the Dj-Imba family.
Update 24/5
De ticket voor Sonia geboekt! Ik vlieg 28 juni om half twaalf in de ochtend naar Porto en 29 juni om half negen in de ochtend terug naar Parijs MET Sonia. Spannend!!
The ticket is booked! I fly 28 June at 11:30 to Porto and 29 June at 8:30 back to Paris with Sonia!! Exciting!!
The ticket is booked! I fly 28 June at 11:30 to Porto and 29 June at 8:30 back to Paris with Sonia!! Exciting!!