Quinty

Quinty
Geadopteerd maart 2006
Overleden september 2011

Quinty is in maart 2006 bij ons komen wonen. Zij leefde toen al vele jaren in een opvangcentrum, niemand weet hoe en waarom ze een stuk van haar achterpoot mist, waarschijnlijk heeft ze met haar poot in een klem gezeten.

Quinty had niet lang nodig om de katten te ontdekken en te besluiten dat ze die wilde killen. Dit hield in fixeren, kwijlen en erop af willen duiken. Door haar drie poten kon ze niet zo snel uit de poten op onze tegelvloer. Maar het betekende wel dat we katten en Quinty moesten scheiden en 24 uur ogen in ons achterhoofd moesten hebben wanneer ze samen waren. Een jaar lang heb ik getraind met haar en langzaam ging het beter.

Nu geeft poes Tippy kopjes tussen haar poten door en kater Monty ligt tegen haar aan te slapen.

Quinty is een hele lieve en aanhankelijke hond die buiten altijd los loopt en het heerlijk vindt om het meer in te lopen. Ze is met haar oude dag steeds aanhankelijker en vraagt regelmatig zwaaiend met haar voorpoot om aandacht.

Quinty heeft chronische diarree waarvoor zij diverse medicijnen slikt en apart voer krijgt.

24/1 helaas heeft ze nog altijd last van diarree en ze is ook erg mager aan het worden hierdoor. Toch kan ze nog rennen als een jonge hond.

3//6 Zorgen om Quinty, woensdag na het boodschappen lag er een (dachten we) plasje binnen maar het was wat bruin, dus ...? Geen idee van wie. Gisteren kwamen we terug (2,5 uur weggeweest) en er lag weer zo'n plas, lijkend op urine maar bruin met bloed erin. Omdat ik vermoedde dat het Quinty zou kunnen zijn (gisteren haar chronische diarree wat met vlagen op en neer gaat), haar in de gaten gehouden en inderdaad haar ontlasting is water met sporen van bloed. Dus vanmorgen naar de dierenarts, ze heeft geen verhoging maar is wel duidelijk niet lekker, ze is stiller en niet de vrolijke Quinty. Ze heeft twee injecties gehad en ik heb bij de apotheek 4 medicijnen moeten halen die ze in een cocktail 2x per dag moet krijgen. ALs het niet beter gaat dan gaan we weer terug. Het bloed was waarschijnlijk van het persen.

6/6 Gisterenmorgen was Quinty heel erg zwak en reageerde nauwelijks, ik was erg bang dat ze het op ging geven. In de middag knapte ze ineens op en ging mee naar het veld. Vandaag is ze gelukkig ook weer een stuk meer bij de 'mensen' hoewel haar vermagering haar enorm verzwakt heeft.

Update 15/6 : Helaas is Quinty ons zorgenkindje op het moment, ze is zo vreselijk mager dat je elk botje ziet uitsteken. Toch eet ze goed en haar diarree is ook niet op zijn slechts, het is veel erger geweest. Vanmorgen gleed ze uit en bezeerde ze haar achterpootje. Of het nu daardoor kwam of doordat ze echt begint te verzwakken weet ik niet maar buiten liep ze te zwabberen en ging regelmatig door haar achterpoot heen. Ze krijgt nu zalmolie en speciaal dieetvoer waar ze het dus redelijk goed op doet.

Ze is natuurlijk tegen de 15 en gewoon een oude hond die al heel veel heeft meegemaakt. Helaas moeten we met haar rekening houden dat het zomaar opeens over kan zijn. Tot die tijd krijgt ze extra veel TLC!

update 18/7 20:30u
Net een half uur terug van de d.a.

Na het eten blijft de deur altijd nog even open, zodat de honden 'hun ding' kunnen doen. Iets voor half zes wilde ik de deur dicht doen zodat de katten ook weer de kamer in konden komen. Ik miste Quinty maar dat is op zich niet vreemd want die blijft wel langer buiten. Toch had ik een raar gevoel en ik ging haar zoeken.
in eerste instantie zag ik haar nergens maar toen zag ik haar toch helemaal aan de andere kant van het grote veld. Ze stond een beetje raar dus ik dacht, oh die heeft een muis of egel. Maar toen ik dichterbij kwam zag ik dat er ontlasting zo uit haar achterste liep en ze probeerde over te geven. Ze zakte toen ook door haar poten en ik zag dat haar buik helemaal opgezwollen was. Hoewel ik nog nooit een maagkanteling heb meegemaakt was dit het eerste waar ik aan dacht.
Ik heb haar opgetild en naar de poort voor de binnenplaats gedragen. Snel binnen alles dicht gedaan en een onderlegger in de auto voor de zekerheid. Ze was zelf weer terug richting veld gelopen en daar gaan liggen. Dus haar weer opgetild en in de auto gelegd.

Met gierende banden naar de dierenarts (half uur); ze onderweg gebeld dat ik eraan kwam; nog een convoi exceptionel voor mijn neus waardoor mijn zenuwen nog verder op de proef gesteld werden.

Bij de dierenarts gelijk een foto gemaakt en daarop was een grote bal te zien,inderdaad maagkanteling, wat op de foto ook te zien was en dat was minstens zo schokkend, waren een stuk of 15 kogeltjes...... waar ze dus al jaren mee rondloopt.

De dierenarts wilde eerst proberen om met een slang en overgeven, haar maag handmatig te draaien maar dat werkte niet, verder opengemaakt en toen bleek dat haar milt door de maagkanteling al was beschadigd, vol met bloed gelopen, gebarsten waardoor haar buik vol bloed zat. Haar milt moest er dus uit. Hij is 1,5 uur bezig geweest (ik ben erbij gebleven), alle ingewanden eruit, bloed deppen, en continu kijken of de maag doorstroomde. Om kwart voor 8 ging hij haar dichtmaken, omdat ze de nacht daar moet blijven, ben ik toen maar naar huis gegaan.

Gezien haar leeftijd is het vannacht een spannende nacht en ik kan alleen maar hopen en haar heel veel kracht sturen om deze zware operatie te doorstaan.

Update 19/7
Vanmorgen om kwart over 8 d.a. gebeld, ze was de nacht goed doorgekomen en lag op mij te wachten zei hij.

Dus hop in de auto en weer naar Avallon, ze hoorde mijn stem terwijl ik de trap opliep (operatiekamer is boven) en begon al te trommelen met haar staart.

Ik heb haar in de auto gelegd en nog even nagepraat. De d.a. zei dat ze het wel heel rustig aan moet doen de komende dagen omdat alles binnen in een flinke klap heeft gehad, het was een zware operatie (uiteindelijk meer dan 2 uur!) en hij heeft alle ingewanden, hart, lever ,maag enz flink heen en weer moeten schuiven om al het bloed weg te kunnen halen (nu ja dat had ik wel gezien inderdaad gisteren). Hij vond haar onwaarschijnlijk sterk, om 9 uur gisterenavond wilde ze al proberen op te staan!

Ze krijgt wel speciaal dieet voer nu en mag vandaag nog niets eten en dan kleine beetjes over de dag verspreid vanaf morgen.

Ze ligt nu lekker op mijn bed, dekentje over haar heen. Mijn bed staat bij mijn bureau dus ik kan haar goed in de gaten houden.

Natuurlijk kwam Gaija als eerste haar een likje geven toen ze binnen was.

Ik ben blij dat ze er weer is en dat ze het tot nu toe heeft gered! Wat een sterke hond, zo vreselijk mager, al 2 jaar chronische diarree, al een aantal zware operaties gehad, 15 jaar en 15 kogels in haar lijf en nu dit weer. Hopelijk kan ze nog een tijdje bij ons blijven.

De d.a. heeft me weer gematst met de rekening, 20% korting op de operatie, de overnachting gratis, en een zak duur voer gratis. De blikken (35 euro voor 12 blikken, waarvan ze er 2 per dag straks moet hebben, dus dat zou 175 euro per maand gaan kosten alleen voor haar voer) kan ik dan vermengen met de brokken waardoor het iets minder duur is. Uiteindelijk was de rekening toch 355 euro totaal.
Update 30/8 Gelijk advies gevraagd over Quinty omdat zij maar magerder wordt, het is inmiddels een skelet met een velletje, maar ze is vol energie en vrolijk. Toch maar weer een keer aan de gang met diverse medicatie maar ze krijgt nu ook cortisone om de darmen tot rust te brengen.
5/9/2011
Vannacht thuisgekomen uit NL (workshops gegeven), toen ik zaterdag vanuit Friesland terug naar R'dam reed (waar ik sliep) en naar Fred belde, kreeg ik hem huilend aan de telefoon, volkomen onverwacht is Quinty overleden. Ze was niet helemaal lekker, onrustig zei hij en hij dacht, ik ga proberen de d.a. te bellen (hij spreekt geen frans), hij liep even naar boven, kwam terug en toen lag er een enorme plas bloed achter haar, hij pakte haar kopje vast en ze ademde een paar keer diep en stierf toen in zijn handen.

Ik ben zo "blij" dat ze niet alleen was en dat hij bij haar was, aan een kant (hoe vreemd het ook klinkt) opgelucht dat ze nu rust heeft want jullie weten hoe mager ze was geworden en wat we ook probeerden, het werd alleen maar erger. Ik heb mezelf in een blok-modus moeten zetten omdat ik gisteren de hele dag workshops moest geven, maar toen er iemand gisterenmiddag met een galgo kwam aanlopen brak ik bijna. Ook de weg naar huis heb ik continu het geblokt en nu zit ik eigenlijk nog in die blok emotie. Ze ligt in haar mandje in de garage en we gaan haar vanmiddag naar het crematorium brengen.

We vermoeden dat ze een maagbloeding heeft gehad, maar we zullen het nooit zeker weten. Fred zegt dat hij denkt dat ze geen pijn heeft gehad, het is heel snel gegaan.
Onze lieve Quinty, zo'n vrolijk meisje, zo blij. Mijn hart huilt en breekt. We zullen je zo missen.

Een kaarsje steek ik voor haar op.
Een ster geef ik haar naam
Het licht dat altijd schijnen zal.
Voor altijd weer te saam.

Quinty est venu en Mars 2006. Elle a ensuite vécu pendant de nombreuses années dans un refuge, on ne sait comment et pourquoi un morceau de sa patte manque, elle s'est probablement coincée la patte dans une piège de chasse.

Quinty n'a pas loupée de decouvrir les chats tout de suite et de décider de les tuer. Cela signifie l' obsession, baver et de vouloir y plonger. A cause de ses trois pattes, elle ne pouvait pas heuresement pour les chats bouger tellement vite. Mais cela signifiait que nous devions séparer les chats et tenir l'oeil sur Quinty 24 heures sur 24 heures. Pendant un an je me suis entraîné avec elle, et lentement elle a amélioré.

Maintenant notre chat Tippy fait des calins entre ses pattes et matou Monty dort à coté de Quinty.

Quinty est très douce et affectueuse et marche sans laisse dehors, et adore de rentrer dans le lac. En vieillisant elle devient plus affectueux , et demande régulièrement l'attention en saluant sa patte .

Quinty a la diarrhée chronique pour laquelle elle prends des médicaments différents et elle est mise sur régime sévère
24/1 A cause de la diarrhée elle est devenue très maigre. Cela ne l'empèche pas de courir comme un chiot.
3/6 Des soucis concernant Quinty, mercredi de retour des courses je trouvait ce qui selon moi était l'urine mais couleur brun ? AUcune idée qui l'avait fait. Hier après une sortie de deux heures et demi denouveau la même chose mais cette fois si du sang avec. Je soupçonnait Quinti (hier elle avait la diarrhée) donc je l'ai surveillé et en effet quand elle se décharge je vois l'ea avec des traces de sang. Donc ce matin au veto, pas de température mais elle ne se sent pas bien, très silencieux et pas du tout la joyeuse Quinty. Après deux injections j'ai dû chercher 4 médicaments qu'elle doit prendre dans un cocktail deux fois par jour. Si elle ne s'améliore pas on doit retourner. Le sang vient probablement de la pression qu'elle mets sur ses intestins en se déchargant.
6/6 Hier matin Quinti était très faible et ne réagissait pas du tout, j'avais peur qu'elle ne voulait plus se battre mais tout d'un coup l'après midi elle était mieux et rentrait même dans le champs. Aujourd'hui heureusement elle est plus alerte même si en maigrissant elle est devenue plus faible.
15/6 Malheureusement Quinti ne s'arrête pas a nous donner des soucis, elle est tellement maigre qu'on voit tous ses os. Pourtant elle mange bien et sa diarrhee n'est pas tellement grave qu'avant. Ce matin elle glissait et s'est fait mal à la patte en arrière. Si cela est la cause ou non on ne le sait pas mais ou elle commence à devenir de plus en plus faible . Elle ne marche pas bien plutôt d'un côté à l'autre et tombait si elle mettait son poids sur cette patte. Elle reçoit de l'huile de saumon et nourriture de régime spéciale et elle en réagit bien.
Bien sûr à l'age de 15 ans étant une vieille chienne qui a vécu beaucoup... mais on craint quand même qu'on doit tenir compte avec le fait que tout d'un coup ça peut être la fin. Mais jusqu'a ce moment elle va recevoir extra d'amour et soins!