Geadopteerd oktober 2015
Leeftijd oktober 2016 : 10 jaar (? ze kan ook jonger zijn)
Overleden 14 november 2017
IngerInger is misvormd geboren, net als Rex, ze heeft haar leven in de straten van Roemenie weten te overleven maar nu ze oud wordt, is ze gelukkig gevonden en op 12 oktober 2015 is ze bij Djimba komen wonen.
Haar voorpoten, heupen, bekje, neus, achterpoten, alles is misvormd. Haar neus is zwaar ingedeukt en geeft problemen met ademen. Door de misvormingen en ouderdom heeft ernstige arthrose ontwikkeld in haar poten. Inger is 9 jaar geschat maar dit kan ook ouder zijn. Meters/peters van IngerAnja Heemskerk
An Hoes Fam. Parmentier Lilian Ree Verkerk Leonie Triesschijn Hilde Bloch Mara Ussino Maddy Vanderlinden H. Lichteveld |
Updates6 april 2016
Inger: met Inger blijft het tobben, ze is voor mij ongelooflijk lief en waar ik ben, daar is zij ook. Op zich super makkelijk, je neemt haar mee en ze gaat liggen. Uren in de auto naar Nederland of Duitsland geen probleem. Maar in huis blijven Maik, Tara en Rex toch wel vijanden die ze het liefst vol te lijf gaat. Vorige week draaide ze zover door dat ze bij ook greep, toen ben ik even echt boos geworden en het lijkt wel of het ietsje beter gaat nu. Maar niet te vroeg juichen. 11 februari Inger: op zich gaat het goed met Inger maar er blijven toch grote problemen met vooral Maik, Rex en Tara. Soms vliegt ze ook opeens op Moos, Saar of Nell af, zonder reden meestal, althans de reden kan zijn dat die dan te dicht bij haar komen. Het blijft vreemd dat ze heir buiten totaal geen probleem mee heeft. Binnen helaas dus wel, en het blijft continu corrigeren, corrigeren en corrigeren. Prijzen als ze blijft liggen, boos worden als ze iemand naar de strot vliegt. Verder is ze een hele lieve hond die heel goed weet hoe ze je om haar pootje kan winden, zelfs al is dat pootje(s) gehandicapt! 15 december met Inger blijft het tobben met Maik, Rex en Tara. Ze draait volledig door als die haar kant op komen en valt ze aan, valt mij aan, valt alles aan. Druk bezig om haar STOP en GENOEG te leren en soms werkt het. Soms werkt het om rustig tegen haar te praten en de andere hond er langzaam bij te halen, allebei te gelijk aanhalen en haar laten zien dat die ander echt niets doet. Buiten nog altijd geen enkel probleem en vreemd genoeg als we in de woonkamer zitten ’s avonds gaat het vaak ook behoorlijk goed. Het is voornamelijk in ‘mijn’ gedeelte waar mijn bed en bureau staan dat het fout gaat. Verder is ze super lief en weet heel goed dat wat ze doet niet kan, ze gaat pootjes geven en likjes over mijn hand. Na de operatie is het ademhalen verbeterd en langzaam leert ze door haar neus te ademen. Poezen geen probleem op Moeps na (wat is dat toch met Moeps), die zich overigens van Inger helemaal niets aantrekt. Inger gaat mee naar NL en is dan super makkelijk, ze gaat overal liggen en slapen. 26 oktober Vanmorgen naar dr Eric geweest met Inger. Hij is gespecialiseerd in orthopedie. De uitkomst was verrassend..... volgens hem zijn het meerendeel van haar problemen (neus en poten) niet afkomstig van een auto ongeluk maar aangeboren (zoals Rex). Op de rontgen foto was te zien dat de heup linksachter nog goed in de kom zit en eigenlijk als enige poot goed kan bewegen MAAR haar knie zit volledig vast door de arthrose (volgens hem hier dus geen breuk maar aangeboren afwijking). De linkerachterpoot is een puinhoop, combinatie hier van aangeboren, botten zitten niet waar ze horen te zitten, en misschien een breuk, maar hij kan op de foto's geen breuken vinden, alleen ook hier weer veel arthrose. Voorpoten, duidelijk arthrose. Hij vermoedt dus dat ze zo geboren is, heeft zich ook altijd weten te redden op de straat maar nu ze ouder wordt, gaat het natuurlijk allemaal minder soepel en ontwikkelt zich de arthrose. Voor mij zou dat toch wel logischer zijn dan het idee dat ze is aangereden en met gebroken voorpoten en heupen heeft weten te overleden. Aan haar poten is eigenlijk niets te doen, wat we al vermoedden en hij vindt ook dat we er niets aan moeten doen. Hij heeft gekeken hoe ze loopt en zegt, ze lijkt geen pijn te hebben en redt zich verbazingwekkend goed (dat was ons ook al opgevallen toen ze gisteren ineens zelf de trap naar buiten zelf nam!). Haar neus is een ander verhaal, hij heeft een pijpje in haar linkerneusgat gedaan en haar bek dichtgehouden en toen kon ze gewoon ademen (normaal ademt ze vnl via haar mond). Rechterneusgat zich volledig dicht en ook hier ziet hij eerder aangeboren dan ongeluk. Op 18 november gaat hij proberen om het linkerneusgat iets te openen zodat ze beter kan ademen. Voorlopig blijft ze wel op de Flexadin en krijgt ze hypoallergene brokken en blik omdat ze nog veel bijt. Aan een kant blij dat ze niet allerlei zware operaties hoeft te doorstaan en dat ze dus waarschijnlijk minder geleden heeft op straat dan we dachten aan de andere hadden we natuurlijk ook graag gezien dat we haar iets meer mobiliteit konden geven. Maar goed als ze straks meer lucht krijgt zal dat al een hele verbetering zijn. 16 oktober Net terug van de dierenarts, volgens hem zijn haar voorpootjes gebroken en in elk geval ook haar heupen. De botten zijn uit zichzelf aan elkaar gegroeid en zitten dus muurvast. Dit is een geluk voor haar want dat betekent dat ze geen pijn heeft (of heel weinig). Voorpootjes zijn waarschijnlijk niets aan te doen . Rechterachterpoot (die dus 'hangt") ook niet omdat het bot (net als bij Rex) een grote klomp is. LInks achter het probleem is hier, dat als er al iets aan te doen is, dat het dan opnieuw gebroken moet worden en omdat ze haar rechterachterpoot niet kan gebruiken wordt dit voor haar moeilijk. Neusje moet reconstructie gedaan worden zoals ze ook bij bullen doen waarvan de neus tever naar achteren ligt. Tegen het jeuken en bijten, pilletje gekregen Maar hij zegt ook, ik ben geen specialist. Bij thuiskomst heb ik gelijk met dr Eric in AUxerre gebeld (waar we ook heen gaan voor Cleo en Rex) en afspraak voor de 26ste gemaakt (volgende week is hij op v akantie). Als het ook voor hem te specialistisch is dan gaan we naar de Ecole Veterinaire in Parijs. Die zijn nu echter 2 weken gesloten dus vandaar dat ik eerst naar Eric ga (plus dat ik Eric goed ken en het veel dichterbij is natuurlijk). We werken hard aan haar gedrag naar de andere honden toe en zien hoe slim zij is, ze weet al precies wat wel of niet mag (wat niet wil zeggen dat ze het dan dus ook niet doet). Verder is ze ontzettend lief en heeft bij de dierenarts gewoon op de grond liggen slapen terwijl wij overlegden. Ze gaat mee naar het veld, in de grote hondenwandelwagen en mag dan rondhobbelen. UPDATES
|