Guusje
Geadopteerd augustus 2005
Overleden april 2011

Picture
Guusje zat in een dodingsstation in Malaga, ze kwam van de renbaan af en was te oud geworden. In augustus 2005 ben ik haar op Brussel airport gaan ophalen. Vanaf de eerste dag was Guusje gewoon een lieve hond, ze volgt mij overal, kan ook los lopen en op haar toch hoge leeftijd vindt ze het nog heerlijk om met een speeltje buiten te rennen.
Haar achterpootjes worden wel iets slechter want ik zie haar de laatste tijd door haar pootjes zakken wanneer ze achter een speeltje aanrent.
Ik verwacht dat ze binnenkort ook wel medicijnen nodig zal hebben hiervoor. 
Guusje is een zachtaardige hond die goed met alles en iedereen overweg kan, ze is behoorlijk grijs geworden inmiddels, een oudere dame dus.
Guusje kan ook lachen wanneer ze je een tijd niet gezien heeft, ze trekt dan haar lippen op en geeft je een grijns.
Guusje heeft 1 vreemd trekje: ze klappert met haar kaken (zoals reuen wel eens doen wanneer ze een loopse teef ruiken).

24/1 vanochtend hield Guusje haar kop raar scheef, even aankijken anders vanmiddag naar de d.a. met haar. Ze wordt ook echt een oude dame en haar achterpootjes beginnen stijf te worden maar ze speelt nog altijd graag buiten met een balletje.

21/4 Guusje was al vanaf vannacht erg aan het hijgen en gewoon niet helemaal in haar hum, dus toch maar even naar de dierenarts. Zij bleek 40 graden koorts te hebben maar de reden is onbekend, haar bloedtesten zijn goed, haar hart is goed, ze is ook niet warm en haar neus is koud en nat. Ze heeft nu antibiotica en ontstekingsremmers meegekregen. Hopelijk gaat het beter met haar anders van de week weer terug. Ze is toch al 14-15 jaar dus ik maak me wel zorgen.   


23/4Gisterenavond 1,5 uur bij de dierenarts gezeten met Guusje, ze heeft de tekenziekte oftewel piroplasmose. Ze heeft 2 infusen gehad, injecties en ik moet haar nu de komende dagen ook infusen geven met medicijn. De komende 48 uur moet uitmaken of ze het gaat halen. Natuurlijk maak ik me enorme zorgen om haar.

24/4 
Net terug van da en Guusje daar achter moeten laten. Het ziet er niet goed uit voor haar. De da zei dat we weinig hoop moeten hebben omdat haar huid ook al gelig is, vanmorgen was haar tandvlees en oogwit helemaal geel, ze ligt nu permanent aan een intrafeneus infuus en mag dus niet bewegen. ze ligt in een bench met 30 cm speelruimte voor haar kop, want als ze zou gaan draaien, dan kan het infuus los gaan of het in de war raken. Mijn hart brak toen ik haar daar zo moest achterlaten. Maar het is haar enige kans. Als het fout gaat dan zakt ze in een coma en hij belt dan gelijk. Anders moet ze in elk geval 2 dagen blijven en dan zou het moeten verbeteren. Als we vandaag niets horen, dan morgenochtend bellen. Maar het is natuurlijk zondag dus ze ligt daar gewoon in haar eentje, hij gaat wel een paar keer kijken om het infuus te vervangen natuurlijk maar voor de rest ligt ze helemaal alleen. Ik vind het echt vreselijk.


Update 26/4

Hoe graag had ik willen schrijven nu dat Guusje thuis was of dat het beter met haar gaat. 
  
Ik ben net terug van de dierenarts, en heb haar gewassen samen met een van de assistentes omdat ze door het plassen erg vies was geworden. Haar oogwit is geel, haar tandvlees is geel, als je haar oren optilt is de huid geel. De da zegt dat het iets beter is met haar maar ik vind dat het geler is dan zaterdag toen we haar wegbrachten. Ze is ook heel tam. De assistentes zijn heel erg lief voor haar en dat geeft wat troost. 
  
Ik heb natuurlijk gevraagd wat haar vooruitzicht is, ze moet nu nog 2 dagen blijven (vandaag en morgen) minimaal en dan blijven ze spoelen, is het dan niet verbeterd dan is de lever dusdanig beschadigd dat er niets meer aan te doen is. 
  
Ze heeft geen pijn gelukkig en we hebben besloten dat als dit het geval is dat we haar in elk geval naar huis halen, al is het voor 1 dag, we willen dat ze weet dat ze hier hoort en dat we van haar houden. 
  
Misschien is een wondertje nog mogelijk en natuurlijk gaan we daarvoor, we moeten moed houden. 
  
lieve verdrietige groet Betty



27/4 update Guusje

Net terug van de dierenarts, ik ben vandaag met Rex naar Parijs geweest naar de specialist en vanuit daar gelijk langs onze dierenarts in Avallon. Guusje kwispelde wat toen ze mij zag en dat deed ze gisteren niet. Verder helaas geen verbetering, alles is nog geel. Dr Cordeau heeft vandaag met een collega in Dijon gesproken (ter info Avallon is klein plattelandsstadje, Dijon is echt grote stad 1,5 uur hier vandaan). Zoals het er naar uitziet heeft Guusje toch geen tekenkoorts (pyroplasmose) want dan had ze al op de behandeling moeten reageren, vertelde hij. Het probleem is dat haar rode bloedlichaampjes nog altijd niet goed aangemaakt worden cq veel te laag zijn waardoor ze koorts blijft hebben en dus ook geel blijft. Wat ze dan wel heeft, is niet zeker, er zijn twee opties, of ze heeft kleine tumoren in de milt (die opgezwollen is) of de lever, deze tumoren kunnen zo klein zijn dat ze niet op de rontgen te zien zijn, of ze heeft een auto immuunziekte.

Nu is wel uit te zoeken met een bloedtest wat het is alleen zo’n bloedtest moet naar Parijs gestuurd worden en het duurt gemiddeld 1 week tot 10 dagen eer je uitslag hebt en zolang heeft ze niet. 

De da is begonnen met cortison toe te dienen. Hij geeft ons niet veel hoop maar hij zegt dat ze zo lief is dat hij haar ook niet zomaar opgeeft en alles wil proberen. En dat willen wij ook zolang ze geen pijn heeft. Morgen dus weer bellen en vrijdag weer ernaar toe. We blijven op een wondertje hopen.

28/4 We hebben Guusje vandaag opgehaald, vanmorgen gebeld en de da zei dat haar rode bloedlichaampjes weer verder zijn gedaald. Hij was erg ontdaan en zei dat hij dit nog nooit had meegemaakt en wist ook niet meer wat hij verder kon doen. Ik heb gezegd, we halen haar op, het is genoeg geweest. Ze is nu thuis en ligt in een warme zachte mand, ze is zelf buiten een plasje wezen doen (wat er voor het eerst goed uitzag). Haar pootjes zijn dik van het vocht, als een oud vrouwtje. Ze heeft lekker wat lever met rijst op. We kijken het nu aan en beslissing morgen in de loop van de ochtend of we haar laten gaan of dat ze toch nog enige kwaliteit van leven heeft en misschien wat opleeft nu ze thuis is. Maar we laten haar natuurlijk niet lijden (ze heeft geen pijn!) en hoe moeilijk ook de beslissing zal altijd in het belang van Guusje zijn, niet in ons belang.

29/4 Guusje heeft vannacht overgegeven en was erg onrustig, het is duidelijk dat ze zich heel ongelukkig en ziek voelt. Om kwart voor 12 hebben we haar laten gaan, ons lieve meisje, ze wordt zo gemist. Ze was altijd blij en vrolijk, volgde mij overal, kwam lachend aangerend wanneer ze mij uit het oog verloor. Zo onverwacht en toch zo snel, opeens ben je er niet meer. We hebben Guusje gelijk naar het crematorium gebracht en een mooie urn uitgezocht.

Guusje vient d' un station de mort à Malaga, devenue trop vieille pour faire les courses des chiens.
En août 2005 je l'ai ammené de  l'aéroport de Bruxelles. Dès le premier jour Guusje a été juste une chienne douce, elle me suit partout, elle peut très bien marcher sans laisse et même étant agée elle adore de courir dehors avec son jouet.
 
Ses pattes arrières ne sont plus très bien et cela ce montre car ils ne la soutiennent plus vraiment quand elle court derrière un jouet.
Je crains qu'elle aura besoin des médicaments comme traitement.

Guusje est une chienne gentille qui s'entend bien avec  tout le monde , elle est devenue toute grise maintenant comme une femme âgée.
Guusje peut vous offrir un sourire quand elle ne vous a pas vu pendant un certain temps, elle remonte ses lèvres et rit.
Guusje a un trait étrange: elle claque  avec ses machoirs (comme parfois les chiens males le font quand ils sentent une chienne en chaleur).
 
4/1 Ce matin Guusje tenait sa tête pas droite, j'attends un petit peu mais si cela continu j'irais au veto cet après midi. Elle est en train de devenir une vieille dame, ses pattes en arrières le montrent mais elle adore encore toujours de jouer avec une balle dans le jardin.
21/4 Dès cette nuit Guusje ne respire pas bien et ça se voit qu'elle n'est pas bien du tout donc vite qu veto. Elle avait 40 degrées de fièvre sans cause, testes de sang étaient bien et aussi son coeur. Elle n'a pas chaud et le nez froid et mouillé . Elle a reçu de l'antibiotique et des médicaments contre l'infection. J'espère qu'elle ira mieux si non fin de la semaine je retournerais au veto. Je m'inquiète avec ses 14-15 ans.   


23/4J'ai passé une heure et demi chez le veto hier soir avec Guusje, elle a la maladie des tiques / piroplasmose. Elle a reçu deux infusions des injections et je dois continuer à donner des infusions les prochaines journées. Les prochaines 48 heures vont donner la réponse! Bien sûre je suis inquiète
 
24/4 
De retour du veto, j'ai du laisser Guusje chez elle. ça n'a pas l'air de tourner bien. Le veto m'a dit de ne pas avoir trop d'espoir car sa peau est en train de devenir jaune, ce matin les gencives et le blanc d'oeil étaient jaune. Elle a une infusion intraveneuse et ne peut pas bouger, elle se retrouve dans une bench de 30 cm d'espace pour sa tête. Si elle se retourne l'infusion peut se détacher ou avoir des noeuds. J'ai le coeur brisé de la laisser ainsi. Ca n'a pas l'air bien. Mais c'est sa seule chance. Dès que ça tourne mal elle va rentrer dans un coma et le veto va m'appeler tout de suite.. Si non elle doit surement rester deux jours et de ce moment elle devait s'améliorer. Si j'entends rien aujourd'hui je peux lui telephoner demain matin. Bien sûr c'est dimanche donc elle y est toute seule, il va bien sûr regarder et changer l'infusion mais quand même la pauvre elle sera seule. Je ne fait que penser à elle et je trouve la situation horrible.

Update 26/4

Comme j'aurais préféré de vous pouvoir écrire que Guusje était à la maison ou qu'elle était mieux.
 
Je juis juste de retour du veto, j'ai lavé Guusje  avec l'aide d'un assistente car elle a uriné beaucoup et n'était plus propre. Le blanc d'oeil jaune, les gencives jaunes, en desous ses oreilles la peau jaune. Selon le veto elle a amélioré un peu mais moi je la trouve plus jaune que samedi quand on l'a ammené. Elle ne bouge presque pas. Les assistentes sont super gentilles pour elle et cela me soulage un peu.
 
J'ai bien sûr demandé les prospections, encore deux jours (aujourd'hui et demain) au moins chez le veto, ils vont continuer à rincer, si à ce moment il n'y pas de change cela veut dire que le foix est tellement abbimé qu'on peut plus rien faire.
Heureusement elle ne souffre pas et on a décidé si c'est le cas qu'on va la rammener à la maison même si ce n'est que pour un jour, nous voulions qu'elle sache qu'ici est sa maison et qu'on l'aime.

 Rêvons d'un miracle et alors on y va, tiendrons l'espoir.
   
un coucou gentil mais triste Betty 

27/4 update Guusje

De retour du veto , en route vers notre veto à Avallon, j'ai ammené Rex à Paris chez le spécialiste. Guusje à réagit un peu quand elle me voyait (sa queue bougait un tout petit peu) hier elle ne réagissait pas. Mais c'est le seul changement, tout est jaune. Dr Cordeau à parlé avec un de ses collègues à Dyon (par info Avallon est un tout petit village, Dyon une grande ville 1,5h d'ici) . Apparément c'est pas la fièvre des tiques (pyroplasmose) si non elle aurait du réagir au traitement. Le problème est que ses globules rouges ne se reprennent pas donc elle tient la fièvre et la couleur jaune.  Mais qu'est-ce qu'elle a alors? On n'est pas sûr deux options: ou elle a des petits tumeurs dans la rate (qui est gonflée) ou le foie, ces tumeurs peuvent être tellement petits qu'on peut pas les apercevoir sur les radios ou elle a une maladie d'auto immunité.
La seule réponse c'est un teste de sang mais ce teste doit être envoyer à Paris et cela prend au moins une semaine jusqu'a 10 jours pour recevoir un résultat et Guusje n'a pas autant de temps!
 
Le veto donne du cortisone. Il nous donne pas trop d'espoir mais il dit que Guusje est tellement gentille qu'ill veut faire ce qu'il peut et essayer tout. C'est comme nous autant qu'elle n'a pas mal. Demain on téléphonera et vendredi on va denouveau la visiter. Le coeur plein d'espoir pour un miracle.


28/4  Nous avion cherché Guusje aujourd'hui,  le veto nous disait que les globlules rouges continuent de descendre. Il était très ému et n'avait jamais vu ceci dans sa carrière et il ne savait plus quoi faire. Alors j'ai dit bon on vient la chercher ça suffit maintenant.  Elle est à la maison dans un panier doux et chaud, elle a même sorti pour uriner dehors (et cela avait l'air bien pour le premier fois). Ses pattes sont gonflées d'eau comme une vieille dame. Elle a bien mangé un peu de riz avec du foie. On attend maintenant et on va décider demain matin  si on la laisse partir  ou si elle a encore un peu de qualité de vie  et qu'elle va revivre en étant à la maison. On ne va pas la laisser souffrir (elle n'a pas mal!) et la décision quoi qu'elle soit difficile va toujours être prise pour Guusje pas pour nous.
29/4 Cette nuit Guusje a vomit et n'était pas à l'aise, c'est bien claire qu'elle se sent malheureuse et malade. Midi moins quart on l'a laisser aller, notre petite fille, elle nous manque tant. Toujours heureuse, toujours contente, elle me suivait partout , elle courait vers moi en rigolant . Inattendu et tellement vite tout d'un coup tu n'es plus là. Nous avions porté Guusje au crematorium et nous avions choisi une jolie urne.
Picture
Picture

Guusje thuis 28 april

Guusje is thuis, haar pootjes als van een oud vrouwtje dik van het vocht, ze is net nog even gewassen maar de urine heeft haar witte vacht geel gekleurd en wordt niet wit. Het minst belangrijke van alles. Ze is erg afgevallen, voor vanavond krijgt ze lekker rijst met lever.
Peter / Meter van Guus:
Nathalie Gosen